*”Bir iþ yapmýyorsun, gene de yorulmaktan bahsediyorsun!” Diyen birine beni hayallerimin yorduðunu nasýl anlatabilirim?
*”Ben deðiþmem!” Diyerek kendini ve baþkalarýný kandýrma. Çünkü deðiþmenin deðiþmeyen ve tek bir kuralý vardýr: O da: Her þey deðiþir, deðiþmeyen hiçbir þey yoktur.
*Tam bir sarmaldan kurtulduðuma sevinirken, kendimi baþka bir sarmalýn içinde buluyorum. Bazen de uçtuðumu zannederken, süründüðümü anlýyorum. Bir kahkaha atmak istiyorum, ama onun yerine gözlerimden yaþlar boþaltýyorum.
*Ýnsanoðlu fazla böbürlenme. Senden hýzlý koþan, senden daha güçlü, senin duyamadýðýný duyan göremediðini gören, senden çok daha fazla yaþayan hayvanlar var.
*Hiç olmazsa gökyüzünü kirletmeden kuþlara býraksaydýk.
*Her dövüþçünün þakþakcýsý vardýr; nasýl olsa dayaðý onlar yemiyorlar ya!
*Avcý avýna odaklanýyor; av ise canýný kurtarmaya.
*Yýlan, isterse kral olsun; sonuçta gene sürünecektir.
*Bir söz ne kadar büyük olursa olsun, gene de tek tek küçücük harflerden ibarettir.
*Dünyamýzdan bir manzara: Zengin çöpe atýyor, yoksul çöpten topluyor; zenginin kasasýna milyonlar giriyor, az kazandýðýný düþünüyor, yoksulun cebine birkaç lira girince þükrediyor; zengin villada yaþýyor ama geceleri uyku tutmuyor, yoksul barakada yaþýyor kafasýný yastýða koyar koymaz uykuya dalýyor; zengin en son model arabasýyla dolaþýyor gene de yoruluyor, yoksul yürüyerek gidiyor yorulursa biraz dinleniyor sonra gene yoluna devam ediyor; zengin masasýný çeþit çeþit yemekle dolduruyor yediklerinden tat alamýyor, yoksul bir tas çorbaya kuru ekmeði doðrayýp iþtahla karnýný doyuruyor. Bu manzara tabii ki sonsuza kadar devam etmiyor ve bir gün tüm eþitsizlikler eþitleniyor. O nedenle zengin bugüne bakarak sevinmesin ve yoksul da üzülmesin. Çünkü topraðýn altýna her insan sadece birkaç metre bez götürebiliyor. Al sana eþitlik!
*Susmak bir meziyettir, ama nereye kadar susmalý? Karþýndaki susana kadar sus!
(Yakýnda kitap olarak bastýrmayý düþündüðüm Oruç Baba'dan Aforizmalar-2 ön çalýþmasýndan alýnmýþtýr.)