Dolunay


Uyurken gördün mü hiç dostunu, anlayasýn diye onun nasýl göründüðünü? Baþka nedir ki dostunun yüzü? Senin kendi yüzündür o, kaba ve kusurlu bir aynada.
Böyle buyurdu Zerdüþt Peygamber

Sanki bir mobese kamerasý gibi üzerinde duran dolunaya gözlerini kýsarak baktý. “Allah ýn belasý sokak lambalarý diye iç geçirdi.” Gündüzleri güneþ gözlüðü taksada gece ay ýþýðý ve sokak lambalarýnýn caddeyi aydýnlatmasý gözlerinin kamaþmasýna neden oluyordu.
Yeniden migreninin tutacaðýný düþündüðü için cebinden çýkardýðý aðrý kesiciyi aðzýna attý. Telsizinin cýzýrdamasý ile arkadaþýnýn kendisini aradýðýný anladý. Telsizi eline almýþtý ki “Orada mýsýn? Tamam” diye arkadaþýnýn sesini duyunca hafifçe gülümsedi.
“Alarmý etkisiz hale getirdin mi”
Zaten migreni ve sokak lambalarý nýn ýþýðýndan muzdarip olan Poyraz derin bir nefes alýp “Bir saattir yaptýðým bu” diyerek arkadaþýna cevap verdi.
Birkaç saniyelik sessizlikten sonra adam yeniden telsize konuþtu.
“Zaman geldi. Ýçeri giriyoruz”
Poyraz telsizini kapayarak yavaþça dýþ kapýya doðru yöneldi. Etkisiz hale getirdiði alarm sistemine son bir kez daha bakýp yavaþça kapýyý açtý. Tabancasýný eline alarak mücehferler in olduðu odaya doðru ilerlemeye baþladý.
Binanýn boþ olduðunu bilse de her an önüne bir güvenlik görevlisi çýkabilirmiþ gibi hissediyordu. Yavaþça Mehmet ile buluþacaðý noktaya geldi.
Kendisini baþtan aþaðý süzen kýsa boylu adama bakarak “Odaya girdiðimizde arkamdan yürü.” Diye seslendi. Mehmet hafifçe sýrýtýp “Emrin olur paþa” diyerek güldü. Poyraz Mehmet inde silah taþýdýðýný görünce rahatsýz oldu.
“Sonuç da oda benim gibi güvenlik amaçlý silah taþýyor” diye düþünse de ,güvenmediði bir hýrsýzýn arkasýnda silahla durmasýný istemediðini fark etti.
Kasaya vardýklarýnda Mehmet gözlerini dikerek Poyraza baktý. Karþýsýnda duran kýsa boylu adamýn ne demek istediðini anlayan Poyraz alet çantasýný çýkararak kasayý açtý.
Mehmet mutlu olduðunu belli eden bir tebessümle “elimdeki silahýn özelliklerini biliyormusun” diyerek silahýný kaldýrdý.
Kasadaki pýrlantalarý çantasýna yerleþtirmekle meþgul olan Poyraz “Hp-01 ultra 5.5milimetre lik bir tabanca” diyerek cevap verdi. Poyraz ýn nasýl bu kadar zeki olabildiðine þaþýrmýþ olduðu belli olan Mehmet elindeki tabancaya bakakaldý.
“Bak bunu bilmiyordum” diyerek tabancasýna bakmaya devam etti.
Poyraz gülerek “Senin kullandýðýn tabanca dahil otuz farklý tabancanýn özelliðini….” Belini hissedemediðini anlayan Poyraz baþýný eðerek aþþaðý baktý. Karýn bölgesinden akan kaný görünce silahýný kendisine doðru tuttuðunu fark eden Mehmet e döndü.
Eli ile karýn bölgesini tutan ,þaþkýnlýktan aðzý bir karýþ açýlmýþ Poyrazýn yanýna giden Mehmet, pýrlanta çantasýný aldý. Kapýdan çýkarken ölmek üzere olan Poyraza bakýp “Otuz farklý silahýn özelliðini öðrenmek yerine keþke kime silah vermen gerektiðini öðrenseydin” diyerek odadan çýktý.
Poyraz o an zeki olmanýn asla tecrübenin önüne geçemediðini anladý. Bir yola çýkýlmýþsa o yolda insaný bekleyen tehlikelerden kendisini zekasýnýn deðil yola birlikte çýktý kiþilerin kurtarabileceðini fark etti. Ne kadar zeki olursa olsun insanýn dostlarý kadar baþarýlý olabildiðini aksi takdirde sonunun burada biteceðini öðrendi.
“Zaten bende fýrsatýný bulunca onu vuracaktým” diyerek iç geçirdi. Poyraz her insanýn dostunun aslýnda kendi kopyasý olduðunu ölmeden saniyeler önce anladý.
Dolunaya son kez baktý. Ölmeden görebileceði son manzaraya bakarken artýk ýþýðýn kendisini rahatsýz etmediðini gördü. Aslýnda dolunay ýn ne kadar güzel olduðunu fark etti. Hafifce gülümsedi. Poyraz gözlerini hayata böyle yumdu.


MEHMET BURAK YÜKSEL