Gazetelere bakýyorum haberler korkunç: Yeni baþkan eski baþkandan þikayetçi, “Seçimi kaybetti, artýk buralardan el çekmeli”diyor. Bir baþka haberde “ bir kiþi sahte kimlikle ülkeye giriyor.” Öyle ki sahte kimlikle gelen adam adeta kimlik üreticisi çýkýyor...
     Bitmedi : “Veresiye bet de oynatan” var... “ Bakýcý altýnlarý çalýp satmýþ...”, “Baþka biri emanete ihanet etmiþ, kendisine verilen okul parasýný zimmete geçirmiþ”, “Açýkgöz muhasebeci çalýþtýðý iþyerinde topladýðý paralarý iç etmiþ”, “Maðusa’da kaza yapan Küçük çocuðun durumu kritikm”miþ , diðer taraftan bir bölgede “temizlik çalýþmalarý baþlamýþ...”
     Hayat devam ediyor...
     Vatandaþýmýzýn biri intihar etmiþ, üçkaðýtçýlýk, dolandýrýcýlýk hat safhaya çýkmýþ... Barýþ görüþmeleri ucu açýk, uzadýkça uzamýþ...
     Ýþsizlik kol gezerken 166 kiþi daha iþten atýlmak istenmiþ... Havayollarý batmýþ, Cas durma aþamasýna gelmiþ...Kimileri sokak hayvanlarýný koruma derdinde, sahipsiz hayvanlara sahip çýkmak istiyor, kimileri özgür eþeklerin ne olacaðý derdinde... Karettalarý korumak isteyenler bir kurtarma merkezi kurmak istiyor... Dýþardaki hayat kimin umurunda?...
     Hayat devam ediyor...
     Gazze’de ölümler oluyor... Çocuklar, kadýnlar, yaþlýlar, siviller ölüyor... Suriye’de iç savaþ dördüncü yýlýna giriyor...Fotoðrafçýlar köyleri fotoðraflýyor... Yaþlý kadýn, amaçsýzca, öylesine poz veriyor...
     Geceler baþka bir alem... Fakiriz, yoksuluz ya, çünkü herkes öyle söylüyor, oysa tüm eðlence yerleri dolu, mekandan mekana gidip eðlenenler var... Sabaha kadar içkiyle coþup eðlenenler var... Aldýðýmýz maaþ yetmiyor ya...
Yaz mevsimindeyiz, kimimiz Roma’dayýz, kimimiz Londra’da, Mýsýr’a piramitlere gidenler de var... Tatilcilerimizin gözdesi her zamanki gibi Avrupa... Ne de olsa maaþlar yetmiyor, hepimiz fakiriz ya... Bol bol selfieler yer alýyor facebookta...
     Hayat devam ediyor...
     Ramazan ayýndayýz... Ýmaný, inancý da bir yana býraktýk. Layýkýyla Ramazaný yerine getirene de saygý duymaz olduk... Adam oruçlu, biz karþýsýna geçmiþ, býrakýn yemeði, raký þiþeleriyle oturmaya baþladýk...
     Oysa geçmiþte saygý vardý. Oruçlunun karþýsýnda yenmezdi... En ayyaþýmýz bile bu ayda içki içmezdi...
     Ne oldu? Ne deðiþti? Nedir bu aymazlýk?
     Bir yerlerde birileri ölüyor, kimsenin ruhu dahi duymuyor...
     Hemen yanýbaþýmýzda bir kaza oluyor, dönüp kimse bakmýyor...Belki yapýlacak olan bilinçli bir ilk yardým hayat kurtaracak, ama heyhat! Kimse oralý dahi olmuyor...
     Hayat devam ediyor...
     Sevgiden, saygýdan bir o kadar uzak kalmýþýz...
     Ne küçüklere sevgi, ne büyüklere saygý... Varsa yoksa ben düþüncesi...
     Ýnsan, bu, “ben” egosundan ne zaman kurtulacak? Ne zaman kendini deðil, tüm insanlýðý düþünecek? Sevgi, saygý, hoþgörü ne zaman öne çýkacak?
     Ne desek boþ...
     Hayat devam ediyor...