Bizler âlemi kâinatýn mahzunlarý olduk
Asýrlardýr nedense horlandýk, dýþlandýk
Evet, cismani olarak vardýk, yaþayandýk
Ve fakat mefkûrelerimizden uzaklaþtýk

Ey güzeller güzeli, þefkati ne çok aradýk
Senin dinine deðil hurafelere saplandýk
Kim ne söylemiþse düþünmeden inandýk
Kendi içimizde garip bölünmeler yaþadýk

Kur’aný kerimi, yalnýzca ecri için okuduk
Kolay cennete gitme hesabýna soyunduk
Her türlü melaneti iþleyip, sonra el açtýk
Kendimizi tanýmadýk, sana yakýnlaþmadýk

Ey güzeller güzeli, ruhumuz bizar, sýzý var
Gönülde, amansýz hastalýklar nöbet tutar
Ýnsanlýk kalplerden uzaklaþtý zulmü yorar
Siyonist mihraklar arzýn her yanýný kaplar

Ýnsanlýk tarihinde Yahudi ye kim zulmetti
Emperyalist ve küresel güçler hiç acýmadý
Aklý sýra medenilik taslayan batý utanmadý
Yahudi’ye, her vakit Müslüman sahip çýktý

Ne garip tecellidir ki Ýsrail Filistinliyi eziyor
Arakanda mümin diri diri ateþlere veriliyor
Ey güzeller güzeli bu insanlýk nereye gidiyor
Akýl, sýr ermiyor, gözlerden yaþlar dinmiyor

Hep kadýnlar dul, çocuklar yetim býrakýlýyor
Onlara sen sahip çýkmýþtýn, kimse bakmýyor
Boynu bükük ve maðdur Müslüman yanýyor
Ümmetin olanlar ise kendi hesabýna bakýyor

Ey güzeller güzeli, akýl, vicdan pasifleþtirildi
Bilinçler bilgisiz býrakýldý, basiretler köreldi
Þevk, azim, þecaat, muhakeme feyz tükendi
Ýnsanlar artýk dünya hamallýðýný çok meyletti

Ey güzeller güzeli, seni anlamak ve yaþamak
Hayatýn her alanýnda bu anlam üzere olmak
Yaþayan Kur’an olmak için sevdasýna kanmak
Aþkýyla mücehhez olup, sürurla huzura çýkmak

Mustafa Cilasun