Nereye baksam, divanýna dursam, el açsam
Ruhumun hicran damlalarý, durmadan akar
Kalbim bilinmeyen lahzada hikmetine dalar
Can yanar, gönül aðlar, hissiyat çaðlar, yakar

Gönül sýrrýna duçar olmalý, ruhum ayýlmalý
Ömürde bulamadýðým aþk, hakký anlatmalý
Akýl, izan, irade, vicdan ecri rýzana kanmalý
Ruh ahdinde durmalý, hal hakikatle yanmalý

Arz niye kan aðlýyor, kul insanlýktan çýkýyor
Akýl, izan þaþýrýyor, nefsanîlik sýnýr tanýmýyor
Her zalim zulmederken bizzat hakikati biliyor
Mazlum millet yalnýzca sana sýðýnýp yakarýyor

Nevbaharý neyleyim, her vakit zemherideyim
Zulmün kol gezdiði cihaný söyle nasýl seveyim
Mazlumun, maðdurun ahýný kimlere söyleyim
Miskin köþemde niyaz mý edeyim caný vereyim

Ümmeti Muhammed kasten parçalara bölündü
Tekebbür ehli kendi içimizden ki insanla ödeþti
Dünya sýfatý ve payesi için onu ruhundan geçirdi
Milletin baþýna tasallut etti, âlem kulluðuna geçti

Aþk halime çok yabancý, sevdasý zavallý bir hancý
Dünya adýna safa süren densizden ruhum davacý
Ey acý, dinmeyen sýzý gözden sessizce akan bu yaþý
Ne vakit dindirecek, inþirah, sürur zerk edeceksin

Mustafa Cilasun