Evetler ile koruyorsun kendini.
Sessiz bakýþlar ile kafa sallamalar ile büyüyorsun.
Su gibisin bir þiþeden bir bardaða,
neye koysalar ona benziyorsun.
Deðiþiyorsun, dönüþüyorsun, uyumlu ve kavgasýz,
tanrýya inanmýþ bir ölümlü gibi.
Öyle güvende oluyorsun,
cam bardaklarda, umutlu dualarda.
bir þeye sýðmaya sýðýnýyorsun, benzemek korur sanýyorsun.
Býrak benzemeyi, sýðmayý, camý þiþeyi, bardaðý,

Býrak bu ölüm korkusunu çocuk,
yaþamak yoksa ölüm zaten yok.

Gel taþalým nehir ile çay ile
akalým koca kayalardan çakýl taþlarýna, özgürce
Yeþil sarý sazlýklarda gezelim, geniþ geniþ
güneþin altýnda kavrulalým bir at gibi terleyelim
çýðlýklarla coþalým, gürleyelim küfredelim
sesimizi duyan aðaçlar, kýrlangýçlar
akýp gelsin sesimize.

sen çocuksun býrak büyüsün yýllar
Býrak ceplerindekini.
kaç para eder ki bir ölümlü gibi yaþamak,
býrak bunlarý çocuk.
Bak kelebeklere,
Sence biliyorlar mý öleceklerini?
Hiç bilseler bu kadar mutlu…
Kelebekler gibi tutkun.
Ve narin, savunmasýz açýp kanatlarýný
Güneþten sarý, gökten mavi, bahardan yeþil olalým.
Su gibi kelebek gibi özgür, mutlu olalým.
Kaygýlanma çocuk, gel benimle.
Býrak ölülerin dualarýný, tabutlarýný, kabuklarýný…
Sen çocuk ol büyüsün yýllar.