Her þarkýda bir kadýn var unutamadýðýn.
Ýçindeki, içimdeki uçuruma hoþ geldin.
Hangi mutsuzluðun dibine,
Ayrýlýk ne biliyor musun?
Aþk ve sevgili,
Zorla seviþir gibi,
Dibini görmüþ þiþede.
En çokda dýþ da kalmýþ gibi.
Olmuyor iþte olmuyor,
Geçmiyor izi,
Nefesim izin vermiyor,
Oyuncaðý kýrýlmýþ çocuk misali,
Canýmý taþlýyorum, boþluða.
Yapma.! Artýk kaðýttan gemiler, sular götürüyor,
Rüzgarýn þiddeti deli.
Geri döneceðim, öpüþlerini özlediðim.
Oysa dilinde ihanetin tuzu duruyor.
Öpüþünle haza vardýðým deli,
Teninde her defasýnda vazgeçemediði ihaneti.
Sadece bana deðil ki.
Uzun bir öpüþ sildi,
Gözlerinin yaþlarýný, biliyordun kendini ve beni.
Tuttuðun fal bir þarký diðerleri gibi.
Aradaki fark nostalji esiþi.
Hem vakit var, darda kalan bir gelecekte.
Her bahar dallarýnda beni hatýrla sevgili.
GÜL PEMBE dedi .
Deðiþemem bil beni,
Ýçinde tek bir kalp sýðdýramadýðý tenleri,
Dolaþýyor týpký dilin gibi.
Yasak olduðun halde öpüyorum ihanetini.
Olmuyor iþte, olmuyor.
Uðurluyorum seni.
Bilme bende kalan gül pembeleri.
Onlar yüzümde gülüyor senden gittiði için mi?