-Han’ým?
-Söyle Davista..
-Anlamak istiyorum,paylaþmak istermisin?
-Anlatacak bir þey deðil ama anlatayým:
-M.Ö.2500 dü..Onsuz yapamýyordum..ne yaptýmsa olmadý
Bari burnundan bir Kýl ver dedim…Dilendim…
O zamanlar Memlekette Kýl çok önemli idi…
- Sefil þey,Sen kim oluyorsunda benim Burnumun Kýlýný istiyorsun dedi…
Takip ettim…Yýllarca,yýllarca..Nihayet; birgün Nezle olmuþtu..Burnunu silerken
Bir Kýl birlikte düþtü…..Sümüklü mendilinin içinden o kýlý aldým..anlýyormusun..?
Yüreðime ektim…Çoðaldý,çoðaldý,çoðaldý….Sinemde…
Asýrlar geçti,anlýyormusun:Asýrlar….
Amerika Sömürücü,Þeyhler Yatçý oldu..
Devran döndü,Kýl raðbetten düþtü…
Derken M.S. 2550 de rastlaþtýk…Kocamýþ,kocamýþ, kocamýþtý…
Burnunda Kýl falan da kalmamýþtý.
Galiba Diþleride Beygirlerle Finkleþirken kýrýlmýþtý
-Tabi sen her Beygire diþlerini gösterirsen öyle olur…
Tanýdý beni..Bana bir kýl verirmisin dedi;Sinenden…
Bilmiyordu sinemdeki bütün kýllar ona aitti…Kelaynaklar gibi Kel kalmýþtý..
Düþündüm,düþündüm..;
Verecektim aslýnda Murdar bir Kýl..
Sonra aklýma geldi:’’Tevazuyu Hak edene göstermesen Kýrnatacýya varýr…’’
Sen Kimsin ki Benim Kýlýmý istiyorsun dedim?
-Ne olur?Çok ihtiyacým var dedi..
-Sana Dübürümün kýlýný bile vermem…Kenefe dökerim ama sana vermem Kýlýmý..Dedim..
O baþka bir yolda ,ben baþka bir yolda yürüdük….Bitti,ama kimse ölmedi..
-Sanki ‘’Masumun Ýntikamý Dünyanýn en aðýr Hýncýdýr’’ gibi Han’ým..
-Öyledir Davista,Ah Öyle….!!!
-Ne olursa olsun..Bir Kýl verseydin keþke Han’ým…
-Ben nasýl bulduysam kýlý,Ona yerini söyledim…O da öyle temin etsin Caným…
-Ýsmi neydi?Han’ým..
-Çokmu Önemli?Memlekette Kaba et mi Yok?....