Baharýn ýlýk meltem okþamasý
kaybolmuþtu yüzünden vakitsizce!
O parçalanmýþ yüreðini gezdirirdi
uzayýp giden koridorlarda…

Odalar çaresizliðini sarardý usulca
Hüzün gitmedi gönlüden uzaklara!
Ýstanbulun nemi
tuz tadýný yayarken dudaklarýna!
Yüreðindeki bilenmiþ isyaný,
Ölümlerle dans ederken!
Ayak basýlmamýþ bir kumsaldaydý onun aklý…

Mümkün müydü esir düþmüþ gülüþleriyle
Gönlüne sakladýðýný özgürlüðü geri çýkarmak,
Yüreðinde albatroslarýn deliliði!
Dipsiz okyanuslara dalsa da nefes almasa
Oksijensiz kalsa yüreði, ölür müydü aþký?

Bir delinin sevgi günlüðünde
Aþk gayrý okþarmýydý, onun da gönlünü,
Sarýlsaydý aþk ile þu eðri büðrü yüreðine…

Vadesi doldu verilmiþ sözlerin
Bahane bekçileri boþa dem vurur baþucumda
Bir yudum mutluluk tadabilseydim
Sonra isterse gitseydi dalga ýslaklýðýyla
Mavi bir deniz gibi hüzünsüz uçsuz bucaksýz

Þimdi içimde büyüyen bir þey var Usul usul
Dudaðýmýn kenarýnda bir martý
Kaþlarýmýn altýnda beyaz bir güvercin
Bakýþlarýmýn ötesinde Pir Sultan……..

Abdullah Oral