Hayat hiç þaþýrmayacaðýný sandýðýn anlarda dahi,bir dostun,dostsuzluðunDa,hala sarsýlabilmekmiþ...
En kýsa zamanda yazýlan,en uzun romaný silebilmekmiþ...
Yok artýk,bende sana sorabileceðim tek bir soru ya da söyleyebileceðim tek bir söz.Çabalar,içimde kalmasýnlarla baþlamamýþtý,yakýþmadý ,sana söyleyemezsem kime söyleyeceðim,seni kaybetmek istemiyorum,seni seviyorum dediðin dosrluða bu aldanýþ ya da aldatýþ...Biz senle bazen gecelerin en geç saatlerinde,en boþ kelimelerle,en basit cümleleri kurduk dostlugumuzun üstüne;bazen güneþin en tepede olduðu gündüzlerde,gecenin en ýssýz ve duygularýn karanlýða en çok teslim olduðu ýþýklarda,en derin,en acýklý ve en yaralý cümleleri kurduk,dostluk budur dedik...Ben satmadým seni ne karanlýða ne de aydýnlýða,sandým ki sarýlýp gülümsediðimiz,konuþup dinlediðimiz anlarý kirletemez karanlýk bir an...Oysa nekadar abarttýn kendini,hiç görmemiþlerin,yerin dibine iniþi gibÝ...Demekki niyet tüketiyormuþ bir maziyi...
Deli bir taþ atmýþ kuyuya,taþý atan bensem çýkarmaya koþan sen miydin,sen deli deðil,þizofreni miydin,gülmüþtüm bunlarý söylediðinde,ne saf ne masumdun yüreðimde,þimdi sadece þizofrenlik bir an oldun acýdý caným.
Derdin ya gerçek dünyanda mutlu olamýyorsan,kendi þizofren dünyaný yarat,mutlu ol diye..Yarattýðýn
hayal aleminde kim varsa seni mutsuz eden,öldür göm benim gibi. Ama sahtekarlýðýnda deðil,iki saçma sözünle öldürdüðün arkadaþlýgýmýz gibi.Bana göre saçmalýk,sana göre hayatýn gerçeði olan iki asýlsýz sözünle vur sýrtýmdan ardýma geçtiðin an...Ýlk kez hayatýn gerçeði sözünü duymak da ne ilðinçti senin hayali dünyanda,deðiþik,acý ve yaralayýcý...
Sen öldür göm beni,ben kader defterimde yazdýðýn her sayfayý sildim ellerimle...Bomboþsun,ne yerini doldurmaya çalýþacaðým biri olacak ne de boþluðun içimde.Kader yazýlmýþ geçmiþte iki boþ sayfa kalmýþ kimin umrunda. Gelecekte yine senlerden çýkacak karþýma.Yaþýyorum kaderi bakmadan ardýma.
Kim bilir daha kaç sen niyetli insan girmek isteyecek hayatýma ,ben hep derim ya;ROLLER AYNI,ÞAHISLAR FARKLI...,diye.Kim bilir oynadýðýn bu dostluk rolünü kaç kiþiye daha satacaksýn,ama ben senin gibi sevecek miyim ayný rol karakterini,senin gibi güvenip,sarýlacak mýyým,asla yapmaz diyecek kadar emin olup,gülecek miyim bu güvenin verdiði huzurda...Uzaklarda da olsak,bio enerji ile gülümsediðimiz anlarý vurdun sýrtýndan,en saf anýlarý vurdun ,hiç hatrýný sormadan.Bilirim sen içmezsin artýk;Þimdi þarap doldurmadýðýn boþ kadehi öldürdüðün arkadaþlýðýn kanýyla doldur,kaldýr yaktýgýn herþeyin,zaferinin þerefine...
Ben bin sen daha göreceðim elbette ama sen bir ben daha hissedemeyeceksin bile...
Ben son kez aradým seni,dedim ki herþeye raðmen kolay mý bir insan silmek,en güzel duygularýn ve samimiyetle baþýmý omzuna yasladýgým anlarýn hatrýna ,bir hoþçakal olsun ölüm noktasýnda,sen kapattýn yüzüme kapýyý ,bana silmek kaldý defterden her anýyý.Artýk sana diyecek bir hoþçakalým bile yok.Noktadan sonra koyabileceðim bir soru iþareti bile yok,neden neden neden anlamý taþýyacak....Sadece yanlýþ anlaþýlmasý gereken onca cümlende bile,ben dogallýk ve saflýk ararken,o beni yanlýþ anladý deyip de elaleme,yerinin olmadýðý kader defterimde,basit bir gülümseme olup ,batma pisliðinle en küçümseyici ifademin dibinde.Bence silinsede,yaþanýlmýþ her iyilik ve bir anda kötülük geçmiþi olan ne varsa,bugün böyle yeralma kaderin defterinin en anlamsýz ve okunmaz ,unutulmuþ köþesinde,mahkum olma hatýrlandýðýnda,yazýklar olsun denilen cümlelerde...Sildirmeyi bildiðin gibi,silinmeyi de bil ve þizofren dünyanda nokta koyduðun yerde,susmayý bil,durmayý bil....
Bir hoþçakalým kalmasa da sana diyecek,TÝYATRONUN ve rollerin aþkýna,mutlu ol o þizofren dünyanda...
Her sanatçý þizofrendir derdin,bilirim senden,sanatçýnýn öldürdüðü þeyleride öðrendim yine sayende, eserine can veririken...
Yazan:M.Ç.