Kurban bayramý gelmekteydi. Komþularýmýz aldýklarý kurbanlýklarýn sýrtlarýný ve alýnlarýný kýnalamýþlar bahçelerinde, sokakta dolaþtýrýrken biz iki kardeþ onlara gipta ile bakýyorduk.
Aklýmýzdan geçen “acaba babam bizede kurbanlýk alacakmý ?” sorusuydu.
Babam devlet dairesinde hizmetli olarak çalýþmaktaydý. Annem dantel ve örgü iþi yaparak ailemizin geçimine yardýmcý olmýya çalýþýyordu.Zorlukla geçinmeye çalýþan ailemizin kurbanlýk almasý bir hayaldi. Ben kardeþimle birlikte anneme “N’olur anne bizde kurbanlýk alalým” dediðimizde zavallý annem “Çocuklar,durum müsait olursa babanýz tabiî ki alýr” diyordu.
Bir gece geç vakit tuvalete kalktýðýmda babamla annemin bu konuyu konuþtuðunu duydum. Babam bize kurbanlýk alabilmek için büyük bir kahvede mesai bitiminden sonra ve tatillerde garsonluk yapmýya baþlýyacaðýný söylüyordu. Annem, babamýn hem þeker hastasý hemde kalp hastasý olduðunu, sigara dumanýnýn saðlýðýna zararlý olacaðýný söylüyordu. Babam hiç olmazsa bir seferlikte olsa çocuklarýnýn isteklerini yerine getirmek için bunu yapmasýnýn zorunlu olduðunu söylüyordu.
Babam artýk iþ çýkýþlarýndan sonra kahvede garsonluk yapýyor, gece geç vakit yorgun argýn eve dönüyordu. Her ne kadar annemin kurbanlýk almamýzýn bize þart olmadýðýný, çok yorulduðunu söylüyorsada babam,hiç olmazsa çocuklarýmýn kurbanlýk isteðini bir kerede olsa yerine getirmem için bu þart diyordu.
Kurban bayramýna iki gün kala babam aldýðý kurbanlýkla eve geldiðinde ben ve kardeþim çok sevindik. O kadar sevindikki babamýzýn boynuna atýlýp uzun uzun onu öptük. Ýþte o zaman babamýzýn gözlerinde akan yaþlarý gördük. Babamda bize sevinçle sarýlýyordu. “Bakýn bizde kurbanlýk aldýk.Hadi sizde kýnalayýn” dediðinde kardeþimle biz sevinçten göklere uçuyorduk. Kardeþimle ben kurbanlýðýmýza sarýlýp onu seviyorduk. Nihayet bizde kurbanlýk almýþtýk.
Arife günü akþamý geç vakit annemde bir telaþ baþladý. Bana “ Hadi oðlum giyin de hastaneye gidelim” dedi. Meðer babam kahvede çalýþýrken hastalanmýþ acilen hastaneye kaldýrýlmýþ. Hastaneye gittiðimizde babam yoðun bakýmdaydý. Babamý sadece uzaktan camýn arkasýndan görebildik.
Doktorun bize söylediðine göre babam aþýrý yorgunluða baðlý olarak kalp krizi geçiriyormuþ.
Babam o akþam ve bayramýn birinci günü yoðun bakýmda kaldý.
Biz annemle birlikte hastanedeydik.
Babam kurban bayramýnýn ilk gününün akþamý vefat etti.
Bayramýn ikinci günü öðle namazýndan sonra babamý defnettik.
Eve döndüðümüzde kurbanlýk koyunumuz olanlardan haberi varmýþ gibi mahzun mahzun bakýyordu.
Babam bize kurbanlýk almak için kendini bile bile feda etmiþti.
Kurbanýmýzý bayramýn ikinci günü kestirdik.
Biz iki kurban vermiþtik.


Mustafa Arif Razgartlý