2009 Temmuzunun son günlerinde Kýbrýs Türk Devlet Tiyatrolarý Genel Müdürlüðü’ne atanmýþtým. Büyük bir sevinç ve onurla baþlamýþtým göreve…
     5 yýldan fazla bir süre bu görevde hizmette bulundum. Göreve atandýðým ilk andan itibaren adeta olay olmuþtu. Basýnda daha göreve dahi baþlamadan hakkýmda yazýlar çýkmaya baþlamýþtý.
     Her þeyden önce siyasi görüþüm ön plana atýldý. Milliyetçi ve ülkücü görüþe sahip biriydim. Ve bundan da hep gurur duydum. Çünkü bana göre ülkücülük vatanýný, milletini bir aþk derecesinde sevmek ve ona ölümüne baðlý olmaktý. Doðruluk, dürüstlük, eþitlik, adalet ve Hakkaniyet vazgeçilmez düsturumdu. Yaþamým boyunca da bu ilkelerimden kesinlikle ayrýlmadým. Bir an bile þaþmadým.
     Göreve geldiðim anda “tiyatrodan anlamadýðým, bu sanatý bilmediðim” dedikodularý çýktý. Bunu çýkaranlarýn bilmediði yön ise yýllardýr tiyatro sanatýnýn içinde olmam ve sahnenin tozunu yutmamdý.
Daha ilkokul yýllarýmda tanýþmýþtým tiyatroyla. Burada oyunlar oynuyor, öðretmenimizin verdiði skeçleri sahneliyordum. Sonra NKL’de ortaokula baþladým. Yýlbaþý balolarýnda skeçler yaptým. Bunlar öðretmenlerin dikkatini çekmiþ olacak ki lise birinci sýnýfta Edebiyat Öðretmenimiz Sayýn Kemal Çobanoðlu beni okulun tiyatrosuna aldý. Ve baþrolü bana verdi. Lise boyunca tiyatroda oynadým. Hem de ne oyunlar… Molyer’in Cimri’si, Hastalýk Hastasý gibi oyunlarýn baþrol oyuncusuydum.
Üniversiteye gidince de kendimi yine tiyatronun içinde buldum. Edebiyat Fakültesinde yazdýðým oyunlarý oynadým ve yönettim. Her yýl oyunlar çýkarmaya baþladým. Bu konuda Hocam Sayýn Doç Dr Mustafa Ýsen’in (Daha sonra Prof ve Cumhurbaþkanlýðý Genel Sekreteri) çok desteðini aldým.
Öðretmenlik yýllarým hep tiyatro yönetmenliði ile geçti. Gittiðim her okulda oyunlar yönettim. Sahnelediðim oyunlar yarýþmalarda birincilikler aldý. O zaman Milli Eðitim Bakanlýðý okullararasý tiyatro yarýþmalarý düzenliyordu. Üç Yýl yaptý bu yarýþmayý ve ben bu üç yýlda farklý okullarla üç kez birincilik ödülü aldým.
O dönemler, oyun bulmada sýkýntý çekiyordum. Kaynak bulamýyordum. Çözümü de “kendi oyununu kendin yaz” þeklinde buldum. Ve oturup oyunlar yazmaya baþladým. Komedi türünde ve Kbrýs Aðzýyla oyunlar yazdým. Bu oyunlar çok beðenildi. Tiyatro artýk benim adýmla özdeþleþmiþti. Hangi okula gitsem “tiyatrocu hakan Bey geldi. Bu sene bize güzel bir oyun çýkarý artýk” deniyordu.
Ve UBP tek baþýna hükümete geldiðinde dönemin Baþbakaný Sayýn Derviþ Eroðlu, beni Kýbrýs Türk Devlet Tiyatrolarý Müdürlüðü’ne atadý. Tabi burada dönemin Kültür Bakaný Sayýn Hamza Ersan Saner Bey’in hakkýný vermek gerekir. Ersan Saner Bey, beni düþünmüþ ve bu makama önermiþtir. Bunun üzerine bu göreve layýk görüldüm ve atandým. Baþta Sayýn Eroðlu’na, Sayýn Saner’e ve bu makama atanmam için büyük çaba gösteren Sayýn Ahmet Kaþif ile Sayýn Zorlu Töre’ye de minnetarým. Onlarýn beni önermeleri ve taktir etmeleri sayesinde Müdürlük görevime atandým.
Öncelikle personelimle tanýþýp projeler hazýrladým. Yakýn ve uzak vadeli olmak üzere projelerimizi ortaya attýk. Yeniden yapýlanmaya gittik
En büyük sýkýntýmýz salonsuzluk ve kadrosuzluk oldu. Kadroyu bir þekilde hallettik. Ama maalesef salon konusu bizi çok aþtýðý için kangren olmuþ bu soruna bir çözüm üretemedik. Çünkü yaklaþýk 5 trilyon gibi büyük bir maddi kaynak gerekiyordu. Ve maalesef bu kaynak bulunamýyordu. Oysa geçmiþ yýllarda TC kaynaklý bu para bulunmuþ ve fakat nedense kültür sanat dalý hep geri plana atýlarak paralar baþka kaynaklara aktarýlmýþ. Ne kadar acý bir durum. Oysa Kültür ve sanat bir hükümetin önceliklerinden olmasý gerekirdi. Kültür ve sanat devlet politikasý haline getirilmesi gerekirdi. Oysa bunlar hep üvey evlat muamelesi gördü. Ne yazýk ki benim dönemimde de gelen her bakan “Bu iþi ancak ben çözerim. Ben yapamazsam kimse yapamaz” dedi. Bir salon yapýlmasý için uðraþ verildi. Kaynak arandý. Ama maalesef hiçbir bakanýn bunu hayata geçirmeye bakanlýk ömrü yetmedi. Çünkü her yýl sonunda mutlaka baðlý bulunduðumuz Kültür Bakaný deðiþti. 5 yýlda 5 ayrý bakanla çalýþmak zorunda kaldým. Her bakanýn da tabii ki öncelikleri farklýydý. Hepsinin iyi niyeti ve çalýþma azmi en üst seviyedeydi. Ama ne yazýk ki bu sorunu çözmeye yetmedi…
Salonsuzluða , dar bir kadroya r ve bütçe yetersizliðine raðmen güzel iþler çýkardýk. Sahnelediðimiz oyunlar çok beðenildi. Ödüller almaya baþladýk. 5 yýlda 17 ödül aldýk. Türkiye’ye turnelere gittik. Ankara’da Uluslar arasý Tiyatro Festivaline katýldýk. Türkiye basýnýnda bizden büyük övgülerle söz edildi. Ceyhan ve Kadirli’ye turneye gittik…
Türk Devletleri Tiyatro Birliði’nin kurucularý arasýnda yer aldýk. Antalya, Bakü, Kazan gibi þehirlerde KKTC’yi temsil ettim. Buralarda Kýbrýs Türk Tiyatrosunu anlattým. Bütün bunlar tanýnmamýz açýsýndan olumlu ve güzel þeylerdi. Birçok insan tanýdým.
Azebaycan ile Ýþbirliði Protokolu imzaladýk. Aslýnda bu büyük bir olaydý. Düþünün bir kere, sizi resmi olarak tanýmayan bir ülke ile resmi bir protokol imzalýyorsunuz. Bu benim müdürlük hayatýmýn en anlamlý olayýydý.
Protokol gereði Azerbaycan’dan yönetmen getirdik. Bizimle beraber çalýþtý. Farklý bir oyun sahnelendi. Basýnýmýzda oldukça yer aldý bu olay…
Geriye baktýðýmda gerçekten güzel ve yararlý iþler yaptýðýmýzý gördüm. Tiyatro Oyun yazma yarýþmasý düzenledik. “Tiyatro Oyun Dizisi” kitabý yayýnladýk. Çocuk oyunlarýna devam edip çocuk gazetesi çýkardýk. Onuncu sayýya ulaþtýk.
Oyuncu sýkýntýmýzý sözleþmeli yeni oyuncularla veya hizmet alýmý yaparak giderdik. Konservatuvar mezunu gençleri kadromuza dahil ettik. Bu da bizim için olumlu bir geliþme oldu. Kýbrýs Türk Devlet Tiyatrolarýný bulunduðu yerden daha ileriye taþýdýðýmýzý düþünüyorum.
Personelimin beni tanýdýkça daha çok sevmeye baþladýðýna inanýyorum. Bazýlarýyla aramýzda ufak tefek kýrgýnlýklar veya tatsýzlýklar olabilir. Ama olsun, orasý bir aile yuvasý. Aile içinde de kardeþler arasýnda küçük kavgalar olur. Önemli olan bunu büyütmemektir. Biz de asla büyütmedik. Kol kýrýlýr yen içinde kalýr misali sorunlarýmýzý kendi içimizde çözme yoluna gittik.
Tabii bu siyasi bir makam. Siyasi olduðu için gelip geçici bir makam. Bazen kýsa bazen uzun süreli olabiliyor. Ben yaklaþýk 6 yýl kaldým bu görevde. Mutluyum. Çünkü yüzüm ak, göðsüm dik ve alným açýk olarak görevimi tamamlamanýn gururunu yaþýyorum…
Görevim burada sona erdi. Üçlü kararname ile geldim ve üçlü kararname ile gidiyorum.
Kimseye bir kýrgýnlýðým yok. Herkese minnettarým. Özellikle hep yanýmda olan, bana destek veren, her isteðimi yerine getirmeye çalýþan Müsteþarým Sayýn Þahap Aþýkoðlu’na teþekkür ediyorum. Kendisiyle büyük bir uyum içinde çalýþtýk.
Personelimden sanatçý arkadaþlarýmdan Sayýn Ertaç Hazer’e, Sayýn Yýlsay Özbudak’a, Nergül Tuncay’a, Cevahir Caþgir’e, Zehra Evliya’ya, Cansev Günsoy’a, Ýslam Bahçe’ye, sekreterlerim Sayýn Nermin Tüccaroðlu’na, Sevgi Gülerler’e, teknik ekip arkadaþlarýmdan Mustafa Kral’a, Yalçýn Arýcý’ya, Mehmet Isýrgan’a, Hizmet görevlisi Fidan Dað’a, þoförüm Ýdris Yorgun’a, kýsa bir süre ile çalýþma imkanýmýz olan Fatma Bender’e ve adýný sayamadýðým diðer tüm personelime buradan teþekkür ediyorum.
Ben, sizleri hiç unutmayacaðým. Sevginiz kalbimde hep yerini alacak. Bu duygular içinde sizlerden ayrýlýyorum. Birbirinizi sevin. O sevgiyi hiç kaybetmeyin. Kýbrýs Türk Devlet Tiyatrolarýna öncelikle siz sahip çýkýn. Unutmayýnýz ki orasý sizin yuvanýz, eviniz… Devlet Tiyatrolarýný hep ileriye taþýyýn… Çýtayý asla düþürmeyin… Hakkýnýzý helal edin…
Müþavirliðe adým attýðým yeni hayata merhaba diyorum…