Türk Kültüründe dini ve milli bayramlar vardýr. Dini bayramlarýmýz “Ramazan Bayramý” ile “Kurban Bayramý”dýr. Bu bayramlarýmýz da manevi ruhumuzu güçlendirerek, bizlerin, birlik ve beraberlik içinde olmamýzý, sevgi ve saygý içinde hareket etmemizi saðlar.
     Milli Bayramlarýmýz ise Yüce Milletimizin geçmiþte yaptýðý zorlu mücadeleler sonucu var olmak adýna elde ettiði zaferlerden ortaya çýkmýþ günlerdir. Bu zaferler sayesinde Türk Milleti yüzlerce ve hatta binlerce yýl içinde ayakta kalmýþ tarih sahnesi var olduðunca tarihteki yerini almýþtýr.
     Bu bayramlar, birlik, beraberlik, düzenli yaþam, sevgi, saygý, hoþgörü ile bütünleþince bizleri daha da güçlü kýlmýþtýr.
     Günümüzde bizim olmayan, bizim kültürümüzden gelmeyen, bizi anlatmayan ve fakat eðlenmek adýna hoþ gösterilmeye çalýþýlan bir bayram icat ettiler: “CADILAR BAYRAMI”
     “KKTC’nin bu güne kadar gördüðü en büyük sokak eðlencesi Gazimaðusa’da gerçekleþti” diye yazýldý basýnýmýzda.
     Oysa Gazimaaðusalýlar, kendi kültürlerine, geleneklerine çok baðlý insanlardýr. Sýrf “Magosa” deniliyor diye ortalýðý ayaða kaldýran insanlardýr. Israrla vatandaþlara “Magosa” deðil, doðrusu “Maðusa” dýr diye feryat eden insanlardýr.
     Peki bu ikilem nedir? Cadýlar Bayramý diye yutturulmaya çalýþýlan eðlence de ne oluyor? Buna neden kimse sesini çýkarmýyor. Çýkarmadýðý gibi yaklaþýk 5 bin kiþi sokaða çýkýp bu bizim olmayan bayramý kutluyor.
     Tabii eðlenmek herkesin hakký. Kutlanmasýn demiyorum. Kutlasýnlar… Ama bizim kültürümüzde, geleneklerimizde böyle bir bayram yok ki… Binlerce kiþinin sokaða dökülüp kýyafet deðiþtirerek, korkunç kostümler giymesi, acaip makyajlar yapmasýnýn anlamý nedir?

     Cadýlar Bayramý her sene 31 Ekimde kutlanan, Hrýstiyan kökenli bir bayram. Çocuklarýn genellikle korkunç kostümler giyerek kapý kapý dolaþýp þeker, meyve ve diðer hediyeleri topladýðý bir bayramdýr.
Cadýlar Bayramý bazý belli baþlý Batý Dünyasý ülkelerinde kutlanýr. Amerika'da oldukça büyük ve görkemli bir festival olan Cadýlar Bayramý, Amerikan kültürünün etkisiyle diðer Batýlý ülkelerde de yaygýnlaþmýþtýr.
Kökeninin, Britanya’da Pagan Keltlerin kutladýðý Samhain Festivali olduðu biliniyor. Keltlere göre 1 Kasým yaz mevsimin bitiþi ve kýþýn baþlama tarihiydi.
Samhain kelimesinin kökeni eski Ýrlanda dilinde sam (yaz) ve fuin (son) sözcüklerine dayanýr. Bu tarihte sürüler yaylalardan dönüyor, toprak aðalarý ile arazi kira sözleþmeleri yenileniyordu. Bu günde ayrýca ölülerin ruhlarýnýn geçmiþte yaþadýklarý evleri ziyaret ettiðine inanýlýyordu. Tepelerin üzerinde, evlerdeki ocaklarý tutuþturmak ve ayný zamanda kötü ruhlarý uzak tutmak için büyük ateþler yakýlýyordu. Ýnsanlar, ortalýkta dolaþtýðýna inandýklarý ruhlara tanýnmamak için maskeler takýyor, kostümler giyiyorlardý. Bu gelenekler nedeniyle Samhain festivali zamanla cadýlar, periler ve iblislerle özdeþleþti.
Cadýlar Bayramý'nýn sembolü gülen bir balkabaðýdýr. Balkabaðýnýn içi boþaltýlarak gülen bir surat þeklinde oyulduktan sonra içinde bir mum yakýlarak þeytani bir surat oluþturulmaya çalýþýlýr.
En yaygýn olarak tüketilen þekerleme, elma þekeridir. Çocuklar korkunç kýyafetler giyerek kapý kapý gezerler ve ev sahiplerine "Þaka mý, þeker mi?" diye sorarlar. Ev sahibi "Þaka!" derse çeþitli muziplikler yaparlar. Büyükler çocuklara þekerleme ikram ederler veya harçlýk verirler. Bu uygulamanýn kökeni geçmiþte Britanya'da yoksullarýn kapý kapý dolaþarak "ruh keki” toplamasý geleneðidir.
Yetiþkinler genellikle Cadýlar Bayramý'na en yakýn hafta sonunda kýyafet balolarý düzenlerler. Bu partilerde misafirler cadý, hayalet veya korku filmi karakteri gibi korkunç kostümler giyerler.
Muhafazakar Hristiyanlar, özellikle tutucu protestanlar, genelde Cadýlar Bayramý'ný kutlamazlar ve bu anlayýþý yanlýþ bulurlar.
     Ýngilizcede Halloween diye bilinen Cadýlar Bayramý, bu gün bütün Hrýstiyan dünyasýnda kutlanýyor. Baþlarda hasat zamanýnýn bitmesi ve kýþýn baþlamasýný temsil eden bu bayram Hrýstiyanlýðýn etkisiyle farklý bir anlama kavuþtu.
     Peki, bizdeki anlamý nedir? Hangi amaçla Cadýlar Bayramý bizde de kutlanmaktadýr. Bunun cevabý bana göre sadece özentidir. Kendini baþkalaþtýrmadýr.
     7’den 70’e herkeste bir çýlgýnlýk baþ gösteriyor. Zamanla da bu çýlgýnlýk, benliðimizi saracak ve bizi benliðimizden ederek, hrýstiyanlýðýn bir kölesi yapacak…
     Uyanýk olmak lazým… Kendi geleneklerimize, göreneklerimize, adetlerimize ýsrarla sahip çýkmamýz gerek…
     Bu gericilik deðildir… Aksine, kültüre sahip çýkmak ilericiliktir…