Ne zamandý hatýrlamýyorum. Ýþte öylesine sýradan günlerden biriydi. Alýþkanlýðým olduðu üzere sabahleyin erken kalktým. Evimin günlük iþlerini bitirdim falan. Sýra geldi ütüye. Ütüyü günlük iþlerin dýþýnda tutuyorum ve en sona býrakýyorum her zaman.Çünkü ütü yapmak bana günlük iþ deðil de iþkence gibi geliyor.

Baþladým içimden homurdana homurdana ütüyü yapmaya, her zamanki gibi. Elime aldýðým her çamaþýrý ütülerken, o çamaþýrla ilgili birþeyler hatýrlýyorum. Ne zaman aldýðým, nasýl beðenerek aldýðým, ya da almak için o günün parasýyla ne kadar çok para verdiðim gibi.

Sýra geldi çarþaflara. Büyük olduklarý için zor ütüleniyorlar ya, bu nedenle onlarý en sona býrakýyorum. Caným hiç ütülemek istemiyor aslýnda. Mecburen ütüleyeceðim. Öffff!.....Kötü kötü bakýyorum o koca koca çarþaflara. Derken pembe bir çarþaf var, sýra ona geldi. Nevresim takýmýnýn çarþafý. Çarþafý ütülerken, onu ne kadar beðenerek ve taksitle aldýðýmý hatýrladým. En az onbeþ yýl önce.

Birden, bu çarþafýn bu kadar yýldan sonra nasýl olup da böyle taþ gibi sapasaðlam kaldýðýný düþündüm. Ne kadar sýk kullanmasam ve ne kadar sýk yýkamasam da; çarþafýn bu kadar yýla raðmen böyle saðlam ve yeni kalmýþ olmasý beni þaþýrttý. Öyle ya; senede en az dört kez yýkasam, onbeþ yýlda altmýþ kez yýkamýþ olurum. Hayret! Rengini bile atmamýþ. Kâðýt gibi duruyor.

Sonra kendimi düþündüm. Bu çarþafý aldýðýmda ne kadar gençtim.Ya þimdi? Yüzüme çizgiler çekildi, saçlarým aðardý...Ama çarþaf hâlâ sapasaðlam. Büyüklerden duyardým sýk sýk: ”Ýnsanýn çul kadar ömrü yok.” Diye.....Ne kadar doðru. Ben yaþlandým, bizim çarþaf öyle duruyor, genç kýz gibi. Neredeyse ölüp gideceðim, benim çarþaf hâlâ hayatta......Birden sinir geldi. Çarþafý kýskanmýþtým yani, yýllara meydan okuduðu için; bir çarþaf kadar dayanýklý olmadýðým için. Hemen býraktým ütülemeyi. Ben biliyorum yapacaðýmý....Makas aramaya bile tahammülüm yok. Bir hýrsla alýrsýn çarþafý eline; önce ikiye, sonra dörde, sonra sekize ayýrýrsýn caaaart diye. Yýrttým, parçaladým çarþafý, toz bezi yapmaya karar verdim. Hadi þimdi eskimesin de göreyim. Bir çarþafa mý yenileceðim?

Kýsacasý yepyeni çarþafý toz bezi yaptým.”Þimdi yeni kal da göreyim.” Diye söylendim içimden.Yaþadýðým ve benden çok þey alan yýllardan alamayacaðým intikamý, zavallý çarþaftan iþte böyle çýkardým.Temizlik yaparken hep o çarþaftan yaptýðým toz bezlerini kullandým. Sonra ne mi oldu? Kýsa bir süre sonra rengi soldu, birçok yerinden delindi, uçlarý lime lime oldu. Sonunda attým çöpe. Ohhh!

Eðer sizin de evinizde yýllara meydan okumuþ, eskimemiþ böyle çarþaflarýnýz varsa, benim yaptýðýmý yapýn, tavsiye ederim. Eminim kendinizi çok iyi hissedeceksiniz. Bana çok iyi geldi doðrusu.....Bir çarþafa yenilemezdim ya! Nitekim yenilmedim.............

Bizim çarþaf çoktan çöpe gitti. Ama gördüðünüz(!) gibi ben buradayým, dimdik ayaktayým. En azýndan þimdilik. Allah sonumu hayýr etsin.