Zaman su gibi akýp gidiyor.O ise; bir göl kýyýsýnda olta balýkçýlýða uðraþýyor.Kadýnlara göre deðil bu iþ.Her iþ kadýnlara göre deðil aslýnda.Her sabah karanlýðýnda saat 6 sularýnda çýkýp gitmek evden.
Ve kendince kýsa öz bir kahvaltýnýn ardýndan düzenli yapýlan bir iþ gibi her Allah'ýn günü balýk tutmak.
Ben balýktan anlamam! derdi ilk baþlarda. Geçenlerde malzeme satan çocukla þakalaþtý. Gazeteciler gelmiþler.Sorduklarý son soru,"Peki ya kadýnlar,onlarda balýða meraklý mý ?" diye sormuþlar.
Abla dedi? "Vallahi seni örnek verdik."
Biliyorum zaten dedi.
Adý buralarda deliye çýkmýþtý. Küçük bir kasaba.Gölün kenarýnda her gün balýða giden bir kadýn.
Yaþadýðýna dair.Tek emare bununla sýnýrlý.
Zaman gibi su gibi akýp gidiyor.Suya merakým belkide bu yüzden.Suyu samimi buluyorum.Duru ve sade.Konuþmadan onu izliyorum.Hele o gölün yeþili var ya!
içinde kayboluyorum.
Senin küçük bir sandalýn vardý.Bir zamanlar gölün ortasýna kadar gider.Tam ortada balýk avlardýn.
Kendi elleri ile batýrdý o sandalý.
Hangi gündü o?
Mart ayýnýn 3 ünde. Soðuktu hava.Buz gibi soðuktu.Niçin batýrdý o sandalý?
Bilen yok!
O gün görenler,kadýný sarhoþ sanmýþlar.
Kimseye selam vermeden geçip gitmiþ kasabanýn minik çarþýsýndan.
Kimilerine göre ise uyur gezer sanmýþlar.Garip bir hali varmýþ.Kimse anlam verememiþ.
Kadýn mý sandalý batýrmýþ?
Sandal mý kadýný ?
Bilen yok.
Neden buralara gelmiþ peki.Neden aniden kocaman bir þehir'in geniþ bulvarlarýndan
kývýrmýþ rotasýný.
Biliyorum aslýnda zor olmadý onu batýrmak.Niyetim kendimi de batýrmaktý.Ama yapamadým.Yapmayý çok istedim.
Neden derseniz.Kahve orada bekliyordu.
Gölün kýyýsýnda bekliyordu.
Kahve kim?
Köpeðim. Daha doðrusu köpeðim sayýlýr.
Neden güldüðüme gelince.Kendi ismini seçen tek köpektir o.
Biliyorum size aptalca gelebilir ama kendi ismini gerçekten kendi seçti o.
Gölün çevresinde yaþayan yalnýz garip bir hayvan.Buraya ilk geldiðim zamanlar fark etmemiþtim onu. Meðerse aðaçlarýn kuytusundan beni izlermiþ.
Sonra sonra pamuk gibi tüylerini ve kömür gözlerini fark ettim.Oradaydý benim gibi.
gölün bir parçasý olmuþtu.
Uzunca bir zaman beni uzaktan meraklý gözlerle takip etti.Geçen her gün ürkekliðini yenerek adým adým yaklaþtý yanýma.
Her gün geliyormuþ tabi. Yavaþ,yavaþ alýþmaya baþlamýþ kadýna.
Kadýnda ona.Ona alýþmaya baþlamýþ.
Ve bir nedenle gelmiþ her gün.Avladýðý bir kaç balýktan birini ona vermek istemiþ.
Ama koklamýþ,koklamýþ yememiþ:)
Köpek balýk yer mi?
Bilmiyorum.
Ve her gün ona yanýnda yiyebileceði þeyler taþýmaya baþlamýþ.Göle gelmesi için bir sebep çýkmýþ.
Adýný kendi nasýl seçti peki?
"Ah iþte orasý çok komik:)"
Peþinden geldi bir gün.Evime kadar ayrýlmadý yanýmdan.Kýyamadým içeriye aldým.
Sonra aklýma birden ona bir isim vermem gerektiði fikri geldi.
Düþündüm taþýndým aklýma gelen hiç bir isim içime sinmedi.
Taþýnýr modemimden kör topal aðýr aksak açýlan interneti açýp,arama motoruna köpek isimleri diye yazdým.
Bir siteyi açtým.
Birde ne göreyim!
Köpek isimlerini sembollerle ifade etmiþler:)
Beyaz pamuk gibi olduðu için "Süt" Süt bardaðýnda sembolize edilmiþ.
Bunun gibi þeyler.
Baktým beni izliyor ve de çok sevimli bir bakýþ atýyor bana.Kucaðýma aldým.
"Hadi bakalým ismini kendin seç dedim:)"
Sonra bir kahve fincaný geldi ekrana.Karþýsýnda kahve yazýyordu.
Belki inanmazsýnýz patisini ekrana dayadý.
O günden bu yana artýk adý kahve olmuþtu:)
Kahve aþaðý,kahve yukarý.Özgürlüðüne düþkün bir köpekti.Benimle eve çok sýk gelmezdi.Gölde kalmayý tercih ediyordu nedense?
Bir köylü görmüþ bir gün.Gölün tam ortasýnda bir kadýn.Kenarýnda ona havlayan bir küçük bir köpek.Köpeðin cins bir köpek olduðunu söylüyorlar.
Þehir'de terrier kýrmasý diyorlarmýþ.
Köpek o gün her nedense sürekli kadýna havladýðýný görmüþ.Kadýnýn bu durumdan rahatsýz olarak sandalý kýyýya doðru götürdüðünü iskeleye yanaþarak acele acele
köpeðin yanýna gittiðini hatýrlýyor köylü.
Sonra ne oldu?
Köylünün anlatýmý ile köpek onu gölün kenarýndaki koruluða doðru götürmüþ.
Peþinden gittim.
Kahve sürekli havlýyordu."Beni sanki takip et " der gibi bir hali vardý.
Kýsa bir süre takip ettim onu.Sonra, gökyüzüne uzanan büyük ulu 4 aðaç gördüm.
kahve bu dört aðacýn tam ortasýnda durmuþtu.
Ulumaya baþladý.O küçücük bedeninden böyle bir ulumaya ilk defa þahit olmuþtum.
Yaklaþtým yanýna.4 ulu aðacýn tam ortasýnda bir toprak yýðýný gördüm.Üzerinde bir tahta.
Tüylerim diken diken olmuþtu.Tahtanýn üzerinde bir isim.Ýsmin altýnda baþlangýç ve bitiþ.
Baþlangýçla,bitiþ arasýnda 16 sene
16 sene yaþamýþ bir hayat.
16 sene yaþamýþ bir delikanlý.
Adý hakan.
Benim oðlumdu o.
Yerel gazetelerde haber toplamak bazen ýstýraplý yaþam öykülerine denk gelince.Dayanýlmaz bir hal alýr.Bu videoyu ölümden 2 ay önce gizlice çekmiþ
Karþýsýnda konuþtuðu ise; en yakýn kapý komþusu.
Daha evvelde buraya gelmiþ.Göl balýkçýlýðý konusunda olta satan bir çocuktan bilgiler alýp haber yapmýþtým. O zaman bahsetmiþti bana o çocuk.Ferzan abladan.
Gel zaman git zaman tanýþma imkaným olmamýþtý.Kahveyi bir kaç kez kasabada bende görmüþtüm.Sanýrým ferzan abla burada sahiplenmiþ bu köpeði.
Hakaný bu kasaba oraya defnettiðini bilmiyordum.
Ýki gün önce sandalý batýrýp suda boðulduðunu öðrendim.