Gölgeler ve ýþýk
Hayat...
Toprak, yaðmur kokusu,
Bilinmezlik, duruluk..
Herþey ne anlatýr insanoðluna?
Nereden geldik nereye gidiyoruz?
Önümüzde ne var?
Kafalardaki karmaþýklýk,
Ender gelir bilgeçlik,
Birçok hareket bilinmezlik,
Taslaðý ne mýsralarýn?
Amaçsýz yaþayabilir mi insanlýk?
Yok olma korkusu,
Kuyu
derin bir korku...
Mýsralar ne saklýyor içinde?
Kelimeler...
Nasýl oluþtu bu kelimeler?
Nasýl baþladý ilk iletiþim?
Amaç büyüklük mü?
Sað çýkacak mýsýn ki hayattan?
Bu yarýþ nereye kadar?
Iþýk yoksa gölge de olmaz,
Aslýnda herþey çok açýk.
Yüzü ýþýða bakanýn sadece arkasý karanlýk..
Neye güvendiðin önemli,
Güvendiðin gerçekten güvenilir mi?
Gölgeler ve ýþýk...
Antalya'nýn sokaklarýnda,
Iþýk olmasaydý
Karanlýktý dünya aslýnda.
Soðuk ve karanlýk...
Güneþe muhtaç ben,
Bana muhtaç mý Güneþ?
Ay Güneþten saklanýr,
En çok karanlýðý sever
hakimi olmak için gökyüzünün
Güneþten aldýðý ýþýðýyla...
Meydan okurcasýna Güneþe;
Üstadýna, bilgecine...
Ýnsanoðlu hep yanýldý,
Ýnsanoðlu biraz da sakardý,
Biraz küçük ve fazla gururlu...
Ýnsanoðlu hikayeyi hep baþtan aldý.
Baþtan saydý yýldýzlarý
hep yarým kaldý
Gökyüzünde yýldýzlar milyarlarca yýl
dünyaya göz kýrptý,
Hoþgördü tabiatý gereði...
Gölgeler ve ýþýk...
Bu gece de burayý karanlýk sardý.
Olmasaydý ýþýk,
Benim dünyam karanlýktý.
Ay Güneþe meydan okurcasýna
Hep geceye sard,
Üstadýna meydan okurken
Ay da bizimle yanýldý.
Gölgeler ve ýþýk...
Olmasaydý ýþýk
benim dünyam karanlýktý.
Bana muhtaç olmayan Güneþ;
Aya hep ýþýk yolladý.