Bir antika kitaplýða dönmüþüm,
Raflarýmda yeni kalan sen varsýn.
Yangýnlarýn ortasýnda sönmüþüm,
Küllerimde sevda bulan sen varsýn.

Viranemde hazinenin ucunu,
Örtmek için perde yaptýn saçýný.
Kalbimdeki yaralarýn içini,
Boþaltarak geri dolan sen varsýn.

Köhne hanýn duvarýna hatýra,
Hece hece seni yazdým satýra.
Sevdalýlar tepesinde yatýra,
Sevgisiyle örtü olan sen varsýn.

Kitaplara sayfa olan kâðýtta,
Mevlana’nýn müridine öðütte,
Yüreðimde burgulanan aðýtta,
Ateþ yaðan yaþý silen sen varsýn.

Uzaklardan seyrederken maziyi,
Gözlerinde tamamlarým geziyi.
Bin yýl sonra harabemde kazýyý,
Yaparlarsa güne gelen sen varsýn.

Garip geldim geri dönüþ yaklaþtý,
Saçlarýmýz dalga dalga aklaþtý,
Hasret çeken krizlerim sýklaþtý,
Kalbimdeki derdi bilen sen varsýn.

Hüznün ile kaderimi paylarken,
Sevgin ile umudumu eylerken,
Hüzün teli þarkýmýzý söylerken,
Hayalimde keman çalan sen varsýn.

Mehmet NACAR