Her þeye yeni baþlamýþ deðiliz, ancak yeniden baþlamak için geç kalmýþta deðiliz. Türkiye iniþli-çýkýþlý saðlý-sollu siyasi yelpazeler sergilerken, bazen tarihte ender sayýlan fýrsatlar da yakalýyor.
Ýsrail açýsýndan Türkiye’nin Gazze’deki insanlýk suçuna karþý sesini yükseltmesi affedilir türden deðil. Zaten Siyonizme göre Ýsrail’in mutlak deðeri olan siyonizme karþý durabilecek ya da durmayý düþünen olasý bir olgu mutlaka yok edilmeli!
Türkiye’nin Ortadoðu’da ve özellikle Filistin sorunu ve baðýmsýzlýðý ile etkili bir aktör olmaya tahammülsüzlüðü bu konuda giriþimlerde bulunmasý, Ýsrail’in duyduðu rahatsýzlýk ile kendisini çok net yansýtýyor olmalý ki; hemen tehdit ve þantajlar serisinden kendine has olaný devreye konuluyor.
Türkiye; 1996’da özellikle Ýslam dünyasýnýn tepkilerine raðmen askeri ortaklýk anlaþmasý imzalayan, bundan önce de Arap dünyasýnýn tepkilerini önemsemeyerek 1949’da, Ýsrail’i tanýyan ilk Müslüman devlet olma ayýbýný taþýmaktan bugüne dek kurtulmuþ deðil.
Bunlara raðmen; 2007’de Ýran Cumhurbaþkaný Mahmud Ahmedinejad’ýn Ýstanbul ziyaretinde de Ýsrail ayný küstahlýðý gösterme cesaretinde bulunmuþ, Türkiye’nin içiþlerine müdahale etme küstahlýðýný her zaman olduðu gibi göstermiþti.
Oysa Ýran ve Türkiye Kasr-ý Þirin anlaþmasýndan bugüne dek sorunsuz komþuluk örneðini sergileyen ender ülkelerden biri idi. Böyle bir ülkenin Cumhurbaþkanýný aðýrlamaktan normal daha ne olabilirdi?
Bu sorumluluk bilinci son dönemlerde kendisini daha bir hissettiriyor olmalý ki; Ýsrail’e ciddi endiþeler taþýtýyor. Her iki ülke (Ýran-Türkiye) arasýndaki yakýnlaþma siyasi ve ekonomik baðlarla güçlendikçe Ýsrail’in tahammülsüzlüðünün de bir o kadar arttýðýný görmek ve söylemek mümkün. Türkiye’nin tavrýný net ortaya koyamayýp, Batý’dan açýkça uzaklaþamamasýna raðmen, Batýya olan güvenindeki sarsýlmanýn izlerini görmek de farklý bir yansýma olarak bir köþede dursun.
Olmertli Siyonist Ýsrail hükümeti; Ankara’nýn, Tahran ve Þam’la barýþ içinde iliþkilerini sürdürmesini kendisine karþý yapýlmýþ gibi görmesinin arkasýndaki kaygýnýn nedeninin ve ne denli saðlýklý olduðunun tartýþýlmasý gerekir. Ancak þu kadarýný söylemeliz ki; Türkiye Ýsrail’in (hinterland) arka bahçesi deðildir.
Ýsrail-Suriye sözde barýþ görüþmelerine arabulucu olan Türkiye’nin kendi kalesine attýðý gol, ille de Gazze halkýnýn ödediði acýmasýz bedelden çýkartýlmasý da gerekmezdi!
Ýkinci Filistin intifadasý sýrasýnda, AKP Hükümetinin Filistin halkýndan yana olan tavrýndan ötürü, Siyonist Ýsrail Türkiye’deki büyük elçisini geri çaðýrarak tepkisini net olarak belirtmiþti. Pekâlâ; buna misilleme olarak bugün Gazze’deki vahþetten dolayý Erdoðan da Tel-Aviv’deki elçiliðini geri çaðýrarak misillemede bulunabilir.
Türkiye: Ýsrail savaþ uçaklarýnýn eðitiminde kullanýlan anlaþmalarý ve sair askeri anlaþmalarý iptal ederek Ortadoðu’da büyük bir çýkýþ yapabilme cesaretini göstermeli.
Türkiye’nin; hava sahasýný ihlal ederek, komþu Suriye’nin bazý tesislerine terörde bulunan Ýsrail’in, kendisi açýsýndan da güvenli olmayan bir rejim olduðunu görmesinin zamaný gelmiþtir.
Erdoðan’ýn; son Siyonist terör baþladýðýndan bu yana, Gazze ve halkýnýn mazlumiyetini dillendirerek, Ýsrail terör eylemlerini durdurmaya çalýþýyor olmasý. Bunun için Suudi Arabistan, Mýsýr, Ürdün ve Suriye’ye sonuçlanmamýþ araþtýrma dosyalarýndan oluþan diplomasisi, Ýsrail’in devlet teröründen hangi biçimde, nasýl alýkoyacak?
Yýllar boyunca Ýran, Irak, Suriye ve özellikle Türkiye’ye karþý kullanýlan PKK kartýnýn Ýsrail tarafýndan kullanýldýðýný görememek, Siyasi ebleh’likten baþka bir þey olmadýðýný bilmenin zamaný gelmedi mi? Ýsrail kendi halkýnýn mutlak refahý ve saadeti için her türlü terörü mübah görmenin verdiði sarhoþlukla, söz konusu ülkelerde yüz binlerce insan öldürdü/öldürttü.
Bütün olasýlýklara bakýp, geleceði de hesaba kattýðýmýzda; Türkiye’nin demokrasi havariliði adýna Ýsrail’e insan haklarý konusunda ders verme zamanýnýn geldiðini söylemek ve bunun baþlangýcý olarak…
Dünya Gazze’de yapýlan teröre umursamasýz bir tavýr takýnýrken, Türkiye bölgede geliþen dengelerde yerini almak zorunluluðunu görmelidir.
Siyonist Ýsrail silahlý kuvvetlerinin, “Dökme Kurþun” adlý devlet terörünü lanetlemek adýna, Türkiye halký bu zulme karþý saf tuttu. Ýstanbul’daki Ýsrail konsolosluðunun önünde on binlerce insan toplandý; yüz binler meydanlarda gösteri yürüyüþü yaptý. Ýstanbul Ankara, Diyarbakýr, Elazýð, Malatya, Adana ve sair þehirlerde “Kahrolsun Ýsrail”, “Kahrolsun Amerika” Sloganlarý ile yürüyüþler vardý.
AKP Hükümeti, bu halkýn oylarý ile iktidarýný kazandýðý ve halkýn isteklerine göre siyasi tutum sergileme olgunluðunu gösterebilecek(mi) baþbakan olarak Recep Tayyip’te, Ýsrail’in kendisini yýkýma sürüklemesine sebep olacak olan “insanlýk dýþý davranýþlar” gösterdiðini keþfetmiþ ki; “Zamaný gelince, Allah’ýn masumlarýn haklarýna tecavüz edenleri cezalandýracaðýný” söylemesi takdir gören bir söylemdir. Bundan daha önemlisi üstüne düþen görevi yerine getirmesidir. Bunun en güzel örneði de Ýsrail ile iliþkilerin ilelebet son bulmasý ve askeri anlaþmalarýn iptalidir.
Gazze’de yaþananlar insanlýk ayýbý, tarih trajedisi ve medeniyetten, medeniyetler arasý diyaloglardan söz edenlerin ayýbýdýr.
Ýsrail sadece Filistinlilere karþý deðil, insanlýða karþý suç iþliyor. Gazze: insanlýk camiasýnýn fýtratlardaki aynasý olmuþtur. Ýnsanlýk bu aynada kendi gerçek kiþiliðini görecektir.
Hamas 2006 Filistin seçimlerinde birinci parti olarak çýktýðýnda, Türkiye Hamas lideri Halid Meþal’e ev sahipliði yaparak demokrasi sýnavýnda kendisini ispatlamýþtý. Ayný deðerlere hala inandýðýný savunan Türkiye, bugün de gereðini yerine getirmenin çabasýný vermekle sorumlu olduðunu elbette bilmiyor deðil.
Nitekim; Türkiye Cumhurbaþkaný Abdullah Gül de: “Ýsrail’in yaptýðý, vahþetten baþka bir þey deðildir.” diyerek insani olgunluðunun yaný sýra, kabul edilemez Ýsrail devlet terörünün vahþetini de ifade etmiþtir.
Türkiye’nin AB üyeliði arkasýnda yýllar yýlý koþan “düþkün ülke’’ pozisyonundan çýkmanýn kaçýrýlamaz tarihi fýrsatýný yakalamýþtýr.
Türkiye; Doðu ve Batý arasýnda köprü görevi üstlenen “edilgen’’ coðrafya olmaktan çýkmanýn bedelini ödemekle birlikte, haklý gururu taþýmanýn da zorunda olduðunu bilmeli artýk. Ýran, Hizbullah ve Hamas üçlüsünün bölgenin dengesini yeniden belirlediði, Irak ve Suriye’nin tavýrlarýnýn yabana atýlmamasý gerektiði, bundan öte bölge halklarýnýn alttan üste doðru dayatmakta olduðu kalýcý deðerleri ile kendi menfaat ve çýkarlarýný hesaba katarak, yeniden þekillenmelerin zorunlu olduðu bölgede etkili ve dengeli bir geleceðin arzusunda olan bir ülke olarak, üstüne düþeni yerine getirmek için en güzel zamaný ve tarihi bir fýrsat olan aný tereddütsüz deðerlendirmeli.
Tabiidir ki ucuz seçim politikasý gütmek isteyen, (…), düþünce mensubu politikacýlarýn varlýðý, Türkiye’nin önünde duran belki de yüzyýllarýn þekillenmesindeki fýrsatlarý art niyetli kimi vatan kahramanlarý; Vatan, Millet, Sakarya sloganýný terennüm ederek karþý duracak. Þu halde; Ýsrail ile iliþkilerin kesilmesinde diklenmeden, dik duruþta burada sergilenmeli deðil mi?
Frankfurt/08.01.2009