Gittiðinde , üst katta ,
Günmüþ gibi , sað yanýma yatýp , düþlemiþtim ,
Altta bir yerde sað ve selam olduðunu .
Yine de inanmamýþtý içim .

Kuduzluðu ile saldýrmýþtý kainat ,
Aðlamak için yokluðuna , yoktu zaman .
Fazla deðil bir kaç sene -i devriye önce ,
Canýmdaki varlýk fena , tadým acý oldu , içim acýyarak .

Þimdilerde ; caným , can deðil , acý patlýcan .
Ne kýraðý dokunur yüzüme ,
Ne içimden bir þey çalabilir kar ,
Ne de üþürüm gidenin ardýndan .

Mustafa Ahmet Tunç CAKAR
23/12/2014 Salý 22:20
" Asal Sayýlar ve Birler Basamaðýnýn Molalarý "