Yar…
Bilmem ki neler oldu bize
Bir ömür yaþadýðýmýz mazi ve deðerlere
Her zaman tazeliðini koruyan hasret ve firkate
Onca zaman gösterdiðimiz hassasiyete, haþyet ve rikkate

Ne oldu, nasýl oldu
Arz ve taleplerimiz umutlarýmýzý soldurdu
Ruhumuz ve zihnimiz emellerin girdabýnda mý boðuldu
Artýk kalplerimiz terk edilmiþ hanlar gibi anlaþýlmaz oldu

Hani
Dört atanýn hakký birdi
Asla biri diðerine tercih edilemeyecek deðerdi
Asýl olanlar hizmetkâr edildi, misafir olanlar ödüllendirildi

Hayli zaman
Sabrettim, seni üzmek istemedim
Bizzat senden bu konuda hassasiyet bekledim
Annem ve babam için yüzünü asma, homurdanma diyemedim

Þimdi bizzat sen
Annen ve baban için þakýyorsun
Benim varlýðýmý unutacak kadar baþkalaþýyorsun
Sonra yorgun ve bitap þekilde sabýrlý davranmamý istiyorsun

Fakat bilmiyorsun
Fark etmeden beni uzaklaþtýrýyorsun
Ne bakýþlarýmdan ve ne de ses tonumdan almýyorsun
Bir koþu atý gibi doludizgin heveslerin uðruna bizi yoruyorsun

Annem ve babam
Evladým yeter ki sen mutlu ol
Biz nasýl olsa birbirimizi idare ederiz diyerek gittiler
O an içim parçalandý, çaresizliðim arttý, gönlüm nasýl daraldý

Bir þey diyemedim
Bende onlarla gitmek istedim
Dua ve himmetlerinden mahrum olmayý sindiremedim
Gönlüme küstüm, sessizleþtim, seninle hiç ilgilenmek istemedim

Mustafa Cilasun