Sen böyle
Garip garip nazar ettikçe
Sessiz ve sabýr rüknünde nefeslendikçe
Çaresizlik belimi büküyor, umutlar eylülleþiyor

Sessizce
Kudretin sahibine sýðýnýyorum
Yüreðimde ne varsa ona yönelip diliyorum
Mahzun ve maðdur kalpler için umut besliyorum

Ne yanan Leyla’nýn
Ne de her lahzada umut eden hicranýn
Ahseni takvim üzeri yaratýlmýþken baþkaldýranýn
Ýnsanlýk þeref ve haysiyetinden uzaklaþan bir izanýn

Ne olur gam etme
Umutlarýný derdest edip hicrana verme
Dünya ve nimetleri için ruhun ve kalbinden geçme
Mizan ve Arasat vecdinden bir an olsun ümit kesme

Ey can heves ne ki
Her heva nefsi kamçýlayan kýrbaç deðil mi?
Akýl, vicdan, mizan, umut, sabýr, aþk yetmez mi?
Hesapsýz heyecan yaþamak için çýlgýnlýk bir gayemi

Bilmem ki neden
Ýnsanlýðý hakkýyla düþünmezsin
Nefsi temayül ve teyakkuzlara fýrsat verirsin
Anlýk hazlar bitecek mi, azgýn nefse yetecek mi ne dersin

Akýl, ilimle ikbaldir
Ýstiklal, ruhun ve kalbin için tabii irfandýr
Sýr ve himmet þüheda için furkandýr, sabrý ahlaktýr
Cehti ve vecdi olmayan yürekler her bakýmdan kuraktýr

Dünya ve nimetlerine
Heva ve hevesin bin bir çeþit ve rengine
Edep ve ahlaktan uzaklaþtýran her fýrsat ve þerre
Gönlünü kapat, kalp gözlerini aç, ruhun bizzat ona muhtaç

Mustafa Cilasun