bir sancý baþladý içime düþtüðünden beri
alnýmda dindi rüzgâr
baðrýmda iz; yaðmur dövmesi
korku: kuruturum korkusu
hazan dediðin ne ki
sadece gül benzinin solmasý
ölüm: ömrüm dediðin yapraklarýn
sevgimden yoksun dökülmesi

ben senin baharýným
baþak bereketli yazýn
son güzün
kýþa meyilli hüznün

vakit umudu biçme vaktidir
acýnýn hasadý mevsim ötesi

aldýrma aynalara
sýrrý kendine kalsýn
mahkûm olsun yüzündeki çizgiler
anlamsýz gülüp de yorma kendini
sussun artýk
gönlü hicrana salan ezgiler

uzak durma öyle
haydi, ''beriye gel
daha beriye''
sokul içime
ben senin baharýným
baþak bereketli yaz/ýn
''ben senim
sen bensin iþte''

düþüncesi bile acý
kalan ömrümün senden yoksun geçmesi
hangi tohum ister ki
düþtüðü yerde kurumayý
canda can bulmak deðil mi
toprak denilen dosta köklerin sarýlmasý

(günbatýmý düþleri...S.24)

Arap Kurt

http://www.antoloji.com/3-uzak-durma-oyle-siiri/