Yunanistandaki seçim sonuçlarýný, televizyonlardan ve basýndan izledikçe heyecanlanmadýðýmý söylersem yalan olur. Ne de olsa özlediðimiz bir umut kývýlcýmýydý  parlayan.

O ne coþku… O ne özlem… Sirtakiler, sevinç gözyaþlarý, kucaklaþmalar…

Yýllardýr, neo liberal politikalarla (Yeni Dünya Düzeni) üretimden uzaklaþtýrýlan, tüketime alýþtýrýlan, gýrtlaðýna kadar borçlandýrýlan, ilk zamanlar refaha yürüyoruz sanan bir toplum.

Zaman zaman bizdeki boyutlarda olmasa da ortaya çýkan rüþvet, yolsuzluk olaylarýna karþý, baþkaldýrý ve demokrasi geleneði bize göre çok daha güçlü olmasýna raðmen geçici rahatlýðýn etkisiyle gerekli tepkiyi anýnda göstermemiþ, biriktirmiþ bir toplum.

Sýra bedel ödemeye gelince… Zenginlerin ödediði vergiler düþürülüp o vergi yükleri halka bindirildikçe… Emekli maaþlarý, saðlýk hizmetleri, hayat standartlarý düþtükçe… Ýþsizlik artýp da gençler ülkeyi terk etmeye baþlayýnca, halk hýzla yoksulluk sýnýrýnýn altýna çekildikçe… Býçak kemiðe dayandý Yunanistan’da. 

Sað ve sürekli saða kayarak küresel politikalara boyun eðen sosyal demokrat iktidarlarýn dertlerine derman olmayacaðýný kavradý Yunan halký, kurtuluþu solda aramaya baþladý.

2004 yýlýnda kurulan SYRÝZA yani Radikal Sol Koalisyon, sol içinde yaptýklarý güç birliði, dinamik örgütlenme, çalýþma ve halktan yana ekonomik istemleri, demokrasinin geliþtirilmesi vaadiyle halkýn güvenini kazandý, saðcý küçük bir partiyle  birlikte iktidara geldi.

SYRÝZA’nýn  ortaðý neden saðcý hatta ýrkçý bir parti? Kuþkusuz bu sevinilecek bir durum deðil.

SYRÝZA’nýn içinde, komünist ve sosyal demokrat partilerden kopan gruplar da var. Buna karþýn komünist parti ortaklýða yanaþmadý. 

SYRÝZA’yý  çözümü  sistem içinde gören, reformist bir parti olarak niteledi. Gerçekten de programlarý itibarýyla þimdilik öyle.  

Komünistlere göre SYRÝZA da  ya neo liberal politikalara boyun eðecek, sistem tarafýndan halkýn gazýný almakta kullanýlacak, boyun eðmezse yok edilecek. Ýki þýkta da sorumluluk almak istemedi komünistler. Onlar nihai hedeflerine yürüyecekler kendi baþlarýna herhalde. Oysa birlik içinde yer alýp gerçek çözümü anlatmaya devam etmeleri de mümkündü bana göre. Ýyice marjinalleþmek yerine halkýn coþkusunu paylaþýp koalisyonun saða kaymasýný önlemeye çalýþmak, daha iyi olmaz mýydý acaba?

Kültürel, demokratik gelenek açýsýndan bizden çok daha farklý, daha ileri bir toplumda, hiç deðilse demokrasinin geliþtirilmesi, nefes alma ortamýnýn doðmasýyla sosyalizme giden yolun açýlabileceði gibi sonuçlarýn da doðabileceðini komünistler düþündü mü, düþünmedi mi bilmiyorum. 
Halklarýn aþýrý yoksullaþmasý, baský altý alýnmasý, sosyalist devrime götürmüyor ya ýrkçý faþist düþüncelere ya da Ýslam ülkelerindeki gibi dinsel gericiliðe sarýlmasýna neden oluyor. 

Halkýn, birlik olunursa daha ileri hedeflere de yönelebileceðini, belki de her belanýn kapitalizmden, emperyalizmden kaynaklandýðýný kavramanýn yolunun açýlabileceðini, kimsenin hemen þu anda sosyalist devrim aþkýyla  tutuþmadýðýný düþündüler mi, düþünmediler mi þimdilik bilmiyorum.

Devrim, sosyalizm dediðimiz olgular, slogan atmakla, poster açmakla gerçekleþiyor mu? 

Acaba her çað, kendine özgü yollarý, modelleri mi yaratýyor? Kendine özgü çözümlemeleri mi gerektiriyor?

SYRÝZA’nýn komünistler yanaþmadýðý için saðcý partiyle ortaklýk kurma zorunda kalmasýnýn temel nedeni, borçlarýn sildirilmesi konusunda saðcý partiyle ayný görüþü paylaþmalarýymýþ. Yani dünya ve Avrupa egemenlerine Ýngiltere, Fransa, Almanya) “Borçlandýrýp borçlandýrýp sömürdünüz, silin þu borçlarý da kendimize gelelim” diyorlarmýþ birlikte.

Dünya finans çevrelerinde, Merkel’de, ÝMF’de, dünya egemenlerinde seçimlerin ardýndan görülen panik, endiþe halkýn birleþerek solu iþaret etmesinden kaynaklanmýyor mu?  Bu sonuçtan hiç de hoþnut deðiller.
Bu birlik olgusu, yenilgiye uðrasa bile hiç olumlu iz býrakmayacak mý? 

Çabucak sönümlense de  böyle örgütlü bir birlik olmadan gerçekleþen Gezi eylemlerinin, dünyada ve bizde yarattýðý psikolojik etkiyi, toplumsal özgüvene yaptýðý katkýyý unutabilir miyiz? Eðer bizde de birlik oluþursa hiç kuþkusuz mayasý, tarihimizden çýkardýðýmýz dersler ve Gezi direniþleri olacaktýr.

Bu ilk zaferi kazanýnca ne kadar dirençli, kararlý olurlarsa sistemi o kadar sarsacaklarýný SYRÝZA seçmenleri fark edemez mi?

Üstelik düzenin bekçisi kiliselerin etkisini de takmýyor Yunanlar. Baksanýza ateist bir baþbakan çýkardýlar ve ne dinleri elden gitti ne de papazlar olumsuz  vaazlar verdi. Verdiyse kimse aldýrmadý. Bir de bizi düþünün.

Diðer yandan, daha þimdiden Ýspanya ve Portekiz'de bu birliðin ayný heyecaný yaratmasý benzer hareketlerin oluþmasý, atýlmýþ adýmlarýn güçlenmesi önemsiz mi?

Avrupa solunda, giderek halka yayýlacak biçimde Radikal Sol oluþumlarýn konuþulmasý önemsiz mi?

Sol içi dalaþmalardan, tartýþma kültürünün yokluðundan, Marksizmin sloganlara indirgenip, hapsedilmesinden, böylece bugünü kavramanýn önüne kurulan barikatlardan altmýþ yýldýr gýna geldiði için belki de emperyalizmin dümenine girmediðini  düþündüðüm, arayýþ içindeki her birlik hareketiyle, baþkaldýrýyla heyecanlanýyorum ben. Eh, o kadarý da hakkýmýz deðil mi?

Komþu, yemeði ocaða koydu, piþer mi piþmez mi zaman içinde göreceðiz.

Ben lezzetli bir yemeðin sofraya gelmesini diliyorum tüm yüreðimle.

Ýþte o zaman belki de bir tabak bize de düþer. Ama ocakta yanar kalýrsa, emperyalizmle birlikte bizde de halay çekecek iktidar sahipleri ve yandaþlarý çok olacaktýr.

Kuþkusuz SYRÝZA'nýn iþi zor. Kapitalizm canavarýnýn tuzaklarý, dümenleri pek çok. Onlar çocuklarý doðmadan boðmayý iyi bilirler. Ne var ki insanlýk da boðulmakla tükenmiyor, sürekli kurtuluþun yolunu aramaktan vazgeçmiyor.

Bize gelince…

Birleþik Haziran Hareketini dikkatle izliyorum. Gezi direniþinden ders çýkardýklarý anlaþýlýyor.

Toplumun geniþ kesimlerini kucaklamaya çalýþýyor. Mütevazi, belki de bu nedenle gerçekçi hedefleri var.

Kendi içlerinde “Yalnýz ben bilirim, doðru ben’im” anlayýþýný, kariyerizmi kýrma çabalarý yoðun olarak hissediliyor. 

12 Eylül sonrasý darmadaðýnýk olmuþ, AKP’den ya da milliyetçi hareketlerden medet uman sol yerine, bu topraðýn gerçeklerini kavramaya, çözüm bulmaya çalýþan bir arayýþ.

AKP destekçisi ya da kurtuluþu bu topraklarda geniþ birliktelikler yerine emperyalizm destekli güçlendirilmiþ  hareketlerde arayan kimi solcularýn kendi politikalarýný anlatmaktan yerine iþi gücü býrakýp mýzraðýn ucunu bu harekete yönlendirmeleri de bir fikir veriyor insana.  

Gönlüm, Birleþik Haziran Hareketinin, emperyalizmin milliyetçi tuzaklarýný fark etmiþ, aþiret baðlarýndan, kültüründen kurtulmuþ  Kürt solunu da kucaklayarak geliþmesinden yana.

Yine gönlüm bu hareketin; geleceðini, çarþafa rozet takmakta, Ekmelettinlerde, mescitlerde, ölen Vahabi Suudi kralý için gereðinden fazla nezaket gösterilerinde arayanlardan býkan laik, anti-emperyalist CHP tabanýný da kucaklamasýndan yana.

Böylece bir an önce dinsel gericiliðin, soygunun, talanýn, yeþillere bürünmüþ faþizmin önünün kesilmesinden yana.

Ne bileyim iþte… Komþuda piþsin, bize de düþsün biraz gayrý…

Yoksa boðulacaðýz hep birlikte.

27.01.2015
Vildan Sevil