kaldýrým taþlarýna düþen ýslak ýþýklarda
ve
düþüncelerim isyana dönerken
ýslanýr gözlerim

piþmanlýklarýmý geceye söylerim
ay þahit olsun isterim
bilmeni isterim
duyuramam
gömerim keþkeleri kuytulara!

geçmiþin boþ sayfalarýna dahi adýný yazdým
artýk gailem yok senden
ve gelecekten
ölüm kadar gerçek
ölüm kadar yakýnsýn
sakýn ha sakýn
uzaklaþma benden

yolumda
tenimde topraksýn
izlerini silemediðim
ýrmak misali akan gözlerin/deyim
bilirim…

sen anlarsýn
ben anlatamam
aklýmý sererim yollara
aklýmý daðýtýrým yýldýzlara
toplayamam
aklým yaralanýr düþüncelerim düþerken
yorulurum
yine seni anlatamam…

ben seni anlatamam
oysa sen anlarsýn beni
hem de en deli halimi
cinnete dönünce yokluðun

uzun zaman oldu
ne caným diyebildim
ne de aþkým
aslýnda bunlar bir söz
veya dil alýþkanlýðý
belki de sevginin imgesi
þiirlerin
þarkýlarýn
süsü
tuzu biberi…

sen þiirleri
þarkýlarý boþ ver
yanýmdayken hasretim
yürek yangýným
gözlerimdeki sürgünümsün
her gidiþinde ölüm olur ayrýlýðýn
dilimin ucuna gelir yutarým
gitme kal
diyemeyiþim

ama
her an benimlesin
ezberimdeki nakarat/ým

(Günbatýmý düþleri...sy.114-115)

Arap Kurt