Ey sazende;
Ne büyük hicran varmýþ sinende
Bilinmez çile ve cefalar dile gelir güftende
Hangi notaya bassan hüzün gelir kalbinden

Ne akþamýn
Ne de geceye kalmýþ bizar umutlarýn
Beni benden alan, kendine katan týnýlarýn
Öteye kalan arzularým ve daðlayan acýlarým

Yazamýyorum
Ýçim çok acýrken, gözlerim býrakýrken
Ýzaným daralýr, ufkum kararýr böyle yalnýzken
Ne kaldý geriye, ukdelerim viran halde, bak yine

Artýk yavaþ yavaþ
Gönül yaklaþýyor titreten o vakitlere
Haþyet sunan vadilere, güle hasret firkate
Ruhum yine periþan halde, hicran sahillerinde

Yaz be dostum
Haydi, sen yaz, her kelam olmalýdýr niyaz
Hak ve hakikat için yaþamak yoksa acýn biraz
Nedenler, gerekçeler insanlar içindir etme naz

Mustafa Cilasun