ansýzýn evi basýlan
mülteci gibi
korku var gözlerimde
üstelik evimde yok
ne acý
mülkiyetin anlamýný sorgularken
yalnýz kalma çabasý
memleketim derken aslýnda
aidiyete hissedilen duygu arasýndaki çeliþki

çeliþkili bir insaným vesselam
bir gece seviyorum seni
sonra vazgeçiyorum
bir gece özlesem
nefretim artýyor ertesi gece
memleketsizim
sensizim
mülteciyim

boðazýmda söyleyemediðim cümleler
örgütlenmiþ kafa tutuyorlar
zincirlemiþler harfler kendini yemek boruma
geçit yok diyorlar beylik cümleye

iþte böyle yani
ister grev de adýna
ister boykot
ister eylem de
ister direniþ
adý ne olursa olsun
sana kuracaðým her cümleye karþý
harfler bile tepkili

ne yapsan bilmiyorum
adýnýn önüne bir þey kondursan
sona erer mi bu savaþ
her harfin avucuna
sýkýþtýrsan üç beþ lira
vazgeçerler mi dersin

yahut geçseler karþýsýna cümlelerin
taksalar kelepçeleri cümlelerime
ama yok izin vermem buna
demokratik olmalý çözümü

akil cümlelerin girse araya
bilmiyorum
süreç sancýlý zaten
bir kesim haklý diyor çocuk
diðer kesim diret
bir baþka kesim geçirmiþ urganý boynuna
fena tepkili sana

iþte böyle
ayný dili konuþmuyoruz senle
ama hak talebimde direteceðim
çektim silahlarýmý sýnýr dýþýna
olasý bir tehdide karþý teyakkuzdayým

ama yinede
ansýzýn evi basýlan
mülteci gibi
korku var gözlerimde
mülteciyim
memleketinde...