Bu ülkede insana yatýrým yapýlmalý. Ýnsaný ihmal edersen insanlýðýndan olursun. Bu ülkede kelimeler ölür, gazeteler yazar, yazarlar konuþur. Bu ülkede gülüþler ölür; alay edenler, kahkaha atanlar TV'de þov yapar. Susun. Bari hýçkýrýklarýmýzý bize býrakýn. Anamýzý aðlattýðýnýz yetmez mi? Millet olarak öldük; hangi canlýyý temsil ediyorsunuz bu ülkede. Sevgiyi, þefkati, mertliði, iyi niyeti bu milletin elinden alsanýz avuçlarý parayla doldursanýz gidenleri geri alabilir misiniz? Bizleri sevgisizliðe mahkum ederek yüreðimizi aldýnýz. þimdi sýra ciðerimizi yakmakta mý? bedenlerimize çok dokunmuyor musunuz bu þekilde. Kýzlarý erkeklerle erkekleri kýzlarla yakmayýn. ocaklara ateþ düþürmeyin. Ýnsanlarý birbirine düþman ederseniz dostça sohbeti çok ararsýnýz. Birbirimize göz kulak olalým ki bu ülkenin yüzü gülsün. Oysa bu ülkede herkes adeta bir tokat. Gözlerim morluk içinde kalýyor nereye baksam. Kime derdimi açsam, kalbimi açsam kapanmayan bir yara haline geliyor. kadýnlar týrnak, erkekler yumruk halinde kalbime saldýrýyor. Bu ülkede yaþamak, zalimin zulmüyle, hýrsýzýn çaldýðýyla, edenin ettiðiyle, yalancýnýn mumuyla nefes almaktan geçiyor. Artýk sevgi, saygý bile çiçek katliamlarýyla gösteriliyor. Katiliz hepimiz... Beni de asýn.