Cumartesi akþam köye, annemin yanýna gittim. Ýçeri girdiðimde onu aðlarken buldum. Üzgündü. “Ne oldu?” diye sordum. “Bizim, Kör Kemal ölmüþ” dedi. Ben de “Allah rahmet etsin” diyebildim.
     Annemin “Bizim Kör Kemal” dediði, Türk Edebiyatýnýn usta kalemi ve Dünyaca ünlü Yazarýmýz Yaþar Kemal’den baþkasý deðildi.
     Yaþar Kemal, uzaktan da olsa biraz akraba düþüyordu bize. Annem, babam onu çok iyi tanýrlardý. Annemin ablasýnýn kýzý (Teyzemin kýzý), Yaþar Kemal’in kardeþi ile evliydi. O nedenle Yaþar Kemal, annem ve babam tarafýndan çok iyi biliniyordu.
     Annem anlatýyor: “Yaþar Kemal küçüklüðünde bir kaza geçirmiþ.Yanýlmýyorsam Kurban Bayramý sýrasýnda koyun kesilirken o da izliyormuþ. Koyunu kesen kiþi, býçaðý elinden kaydýrmýþ. Býçak da onun gözüne denk gelmiþ. Baðýrmýþ Kemal, kanlar içinde kalmýþ. O günden sonra sað gözü kör olmuþ. Bu nedenle biz ona hep Kör Kemal derdik.
     O gençti. Benden büyüktü. Bir gün duyduk ki Yaþar Kemal, kominist kitaplarýyla yakalanmýþ. Sonra onu kominist diye Kadirli’den kovdular. O da Ýstanbul’a gitti. Yerleþti. Sonra kardeþi Recep, ablamýn kýzýyla evlendi. Ona da Kürt Recep derdik. O da ayrý bir hikâye aslýnda. Evlendiler. Birkaç kez Yaþar Kemal geldi Kadirli’ye. Görüþtük. Yaþar Kemal’in çocuðu olmadý. Bu nedenle kardeþi Recep’in çocuklarýný çok severdi.”
     “Onlar, aslýnda Van’dan gelmiþler. Yýllar önce Van’da Rus Harbi çýkmýþ. Oradan kaçýp Kadirli’ye gelmiþler. Hemite Köyü’ne yerleþmiþler. Kör Kemal de burada dünyaya gelmiþ. Babasýný camide vurdular. Yetim kaldý. Annesi sonradan evlendi. Bir kardeþi oldu. Ama hiç üvey kardeþ gibi olmadýlar. Kör Kemal, Recep’i hep öz kardeþi gibi gördü. Çok iyi anlaþýrlardý.
     Çok kitap okurmuþ. Þiirler yazarmýþ. Ortaokula giderdi. Bir ara Kadirli Mahkemelerinin önünde arzuhalcilik yapardý. Daktilo ile mahkemeye gidenlerin dilekçelerini yazardý. O zamanlar, okuma yazma olmadýðýndan arzuhalcilik iyi bir meslekti.
     Bir gün evini polis basmýþ Kör Kemal’in. Hapse attýlar. Kominist diye, halk hapishaneyi bastý. Meðer o gece komutan odasýný deðiþtirmiþ. Komutan da gelenlere Osmaniye hapishanesine gönderdik demiþ. Halk daðýlmýþ.
     O dönemler, eþkýyalar vardý. Çoktu. En meþhuru “Safiye Mehmet” idi. Kör Kemal, bunun hayatýný yazdý. Adýný deðiþtirip “Ýnce Memed” dedi. Çok ünlü biri oldu. Nur içinde yatsýn. Çok iyi bir insandý” dedi.
     Yaþar Kemal’i araþtýrdým internette. Annemin anlattýklarýyla birebir olmasa da birçok noktalar kesiþiyordu. Her þey hemen hemen aynýydý…
     Gerçekten Yaþar Kemal’ in ailesi Van’dan gelmiþti. Van Erciþ Yolu üzerinde Muradiye Ýlçesine baðlý Ernis Köyü’nden (Bu gün Ünseli Köyü) olan bir ailenin çocuðu olarak Hemite’de dünyaya gelmiþti...
Birinci Dünya Savaþý’ndan dolayý Adana'nýn Osmaniye ilçesine baðlý Hemite (bugün Gökçedam) köyüne yerleþmiþti. Beþ yaþýndayken, babasýnýn camide öldürülüþüne tanýk olmuþtu. Ortaokul döneminde çeþitli iþlerde çalýþmýþ. Annemin dediði gibi arzuhalcilik yapmýþ.
Ortaokuldan ayrýldýktan sonra folklor derlemelerine baþlamýþ ve 1940-1941 yýllarý arasýnda Çukurova’dan, Toroslar’dan derlediði aðýtlarý içeren ilk kitabý olan “Aðýtlar”, Adana Halkevi tarafýndan 1943 yýlýnda yayýnlanmýþ.1944 yýlýnda ilk hikâyesi “Pis Hikâye”yi yayýnlamýþ.
“Kemal Sadýk Göðceli” adý ile çeþitli gazetelerde yazarken Yaþar Kemal adýný Cumhuriyet Gazetesi’ne girince kullanmaya baþlamýþ.
1947'de Ýnce Memed’ i yazmýþ fakat yarým býrakmýþ ve 1953-54’te bitirmiþ. Romaný yazma nedeni eþkýya olan ve daðda vurulan amcasýnýn oðlunun vurulmasý olduðunu 1987 yýlýndaki bir söyleþisinde belirtiyor. Ayrýca ayný söyleþide, çocukluðunun eþkiyalýðýn içinde geçtiðini, dayýsýnýn "en büyük" eþkýyalardan biri olduðunu, o çevrede 1936'lara kadar beþ yüze yakýn eþkýya bulunduðunu ve bunlardan birinin de Kurtuluþ Savaþý'nda Kadirli'yi ilk örgütleyenlerden olan Karamüftüoðlu ailesinden ünlü Remzi Bey olduðunu söylüyor.
Yaþar Kemal, Kadirli’de arzuhalcilik yaparken, “Kominizm Propogandasý suçlamasýyla” tutuklandý.
Bir yazýsýnda bir öyküsünü okuyan ve hayran kalan mahkeme baþkanýnýn “Buralarda durmayýn. Sizi öldürürler, yazýk olur.” sözünü dinleyerek Ankara’ya sonra da Ýstanbul’a gittiðini belirtir.
Cumhuriyet Gazetesi’nde muhabirliðe baþlar. Röportajlarý yayýnlanýr. Van’a giderek oradan röportajlar gönderir. Bu arada Van Gölü’ndeki Akdamar Adasý’nda bulunun kilisenin yýkýlmasýna engel olur.
Roman ve öykülerinde genelde Çukurova insanýný anlattý. Onlarýn sýkýntýlarýný mükemmel bir dil ve üslupla kaleme aldý. Eserleri birçok dile çevrildi. Birkaç kez Nobel Ödülü’ne aday gösterildiyse de bazý nedenlerden dolayý bu ödülü alamadý. Ama bunun dýþýnda sayýsýz ödüllere sahip.
Yaþar Kemal’in ölümü Kadirli’deki akrabalarýný yasa boðdu. Osmaniye’nin Kadirli ilçesinde yaþayan kardeþinin eþi Fatma Songül, (Bizim Fatma Ablamýz) yerel bir gazete haberine göre Yaþar Kemal’in Ýnce Memed romanýný nasýl yazdýðýný gözü yaþlar içinde anlattý. Yaþar kemal’in kardeþi Recep Songül’ün eþi Fatma Songül, halen Yaþar Kemal’in gençlik yýllarýnda oturduðu evde yaþýyor.
Fatma Songül, Yaþar Kemal’in halen evin bahçesinde bulunan zeytin aðacýnýn dibinde oturarak eserlerini yazdýðýný söylüyor.
Yaþar kemal’in ölümünden duyduðu üzüntüyü dile getiren Fatma Abla, “ Kayýnýmdý. Ben, o zamanlar yeni gelin olmuþtum. Oraya masa koyardým. Kitaplarýný burada yazardý. Ýnce Memedi, Teneke’yi de de burada yazdý. Sonra Ýstanbul’a gitti. Bizi hiç unutmadý.” dedi.
Yaþar Kemal’a Allah’tan rahmet diliyoruz. Dünya usta bir kalemini kaybetti.