Rize’yi bilmeyen duymayan yoktur. Her sabah kalktýðýmýzda kahvaltý yaparken, veya yorulduðumuzda yorgunluk atmak için içtiðimiz çayýn anayurdudur Rize.
     Rize, Karadeniz’in doðusunda bulunan, muhteþem manzarasýyla, eþsiz doða güzelliðiyle cennet bir þehir. Rize, þenlikleri ile tanýnan bir yer. Her yaz aylarýnda bir çok Yayla Þenliklerine ev sahipliði yapýyor. Bunlardan en ünlüsü Ayder Yayla Þenlikleri.
     Daðcýlýk Sporu, Yürüyüþ Sporu, Rafting sporu da yapabiliyorsunuz burada. Tesis bakýmýndan oldukça geliþmiþ bir þehir.
     Rize’de bir gece konaklýyoruz. Bize Botanik Çay Bahçesine gitmemizi öneriyorlar. Ýlk iþimiz burayý ziyaret oluyor. Meydandaki Þeyh Camii arkasýndaki caddeye geliyoruz. Burasý yokuþ bir yol. Mesafe kýsa; ama yokuþ çok dik. Bu nedenle arabanýz yoksa yürümenizi tavsiye etmem. Ya dolmuþlara ya da taksilere binin. Taksiler çok ucuz olduðu için taksiyi öneririm. Beþ dakika sonra oradasýnýz.
     Burasý bir tepenin üzerinde kurulmuþ bir park alaný. Çiçekler daha ilk giriþte size gülümsüyor. Her çeþidine rastlamanýz mümkün. Mis gibi kokular doluyor içinize. Banbu masalar ve sandalyeler bulunan dinlenme kýsmýna geçip oturun. Hiç katký girmeyen, Rize çaylarýndan bir için. Semaver olarak önünüze getiriliyor. Çayýnýzý yudumlarken hem serinleyin; hem de o müthiþ doða güzelliðini izleyin.
     Rize, ayaklarýnýzýn altýnda kalýyor. Bir ayaðýnýz Karadeniz’e uzanýyor, bir ayaðýnýz da daðlara doðru týrmanan çay bitkilerine. Burada çay, o kadar çok ki alabildiðince gidiyor. Hiç boþ alan göremezsiniz. En küçük bir alan bile deðerlendirilmiþ.
     Ayder Yaylasý’nýn ününü bir çok kez duymuþtum. Bu nedenle ertesi gün buraya gidiyoruz. Rize çýkýþýndan Çayeli Yoluna giriyoruz. Çayeli’de yemek molasý vereceðiz. Çayeli’nin içine giriyoruz. Yolumuzun üzerine Lale Resteurant çýkýyor. Biz, kuru fasulye ve pilav ýsmarlýyoruz. Yemekler o kadar lezzetli geliyor ki dayanamayýp birer tabak daha söylüyoruz. Hele yanýnda bir kase de yoðurt olunca tadýný unutamýyorsunuz.
     Tekrar yola koyuluyoruz. Önümüzde Ardeþen var. Þehre tam girmeden Levhalar sizi dað tarafýna yönlendiriyor. Ayder yazýsýný görünce, tam Ardeþen Köprüsü’nün önünden daða doðru týrmanýþa geçiyoruz. Yine her taraf yem yeþil aðaçlýklar, çaylar, dereler, sular…
     Buradan itibaren en Doðuya kadar meþhur Kaçkar Daðlarý’nýn baþladýðýný öðreniyoruz. Kaçkar 3932 metre yüksekliðiyle heybetli bir pehlivan görünümünde. Bizde büyük bir hayranlýk uyandýrýyor.
     Ayder Yaylasý Trabzon’a 160 km, Rize’ye ise 82 km uzaklýkta. Ulaþým sorunu yok. Çamlýhemþin’e de sadece 18 km mesafe var.
     Stres atýp, huzur bulmak istiyorsanýz, tüm yorgunluðunuzu giderip dinlenmek istiyorsanýz buraya mutlaka gelmelisiniz. Doðanýn size bahþettiði o güzellikleri doya doya görmelisiniz. Kuþ sesleri, su sesleri ve aðaçlarýn hýþýrtýlarý sizi bambaþka bir dünyaya götürecek. Burada sonsuzluk duygusunu yaþayacaksýnýz. Eðer adrenalinizin daha da artmasýný istiyorsanýz yol üzerinde bulunan Dað Raf tesislerinde Rafting dahi yapabilirsiniz. Vahþi doðanýn size sunduðu kýzgýn sularda heyecanýnýzý ikiye katlayabilirsiniz.
     Ayder Yaylasý 1987 yýlýnda Turizm Merkezi , 1994 yýlýnda da Milli Park ilan edilmiþ. Burada düþünemeyeceðiniz kadar, lokanta, otel ve pansiyona rastlarsýnýz. Ayrýca burada bir de kaplýca bulunuyor. Bel aðrýlarýndan þikayetiniz varsa buradaki þifalý sularda banyo yapýp derdinize derman arayabilirsiniz.
     Ýlk iþimiz pansiyon aramak oluyor. Bize en uygun, daða doðru týrmanan Köksal Pansiyon oluyor. Bir gece kalacaðýmýzdan burayý uygun buluyoruz. Odalar temiz. Sýcak su mevcut ve sabah kahvaltý veriliyor.
     Kaldýðýmýz oda tam daða bakýyor. Çok nefis bir manzara ile yüz yüzeyiz. Yeþilin her tonu ile karþý karþýyayýz. Ýçimize huzur doluyor. Daðlardan süzülerek aþaðýya doðru inen þelâle, görülmeye deðer. Sýrf bu þelaleyi görmek için buralara kadar gelebilir insan. Kaçkar’ý pasta gibi býçakla ikiye bölmüþ. Bulutlarýn arasýndan aþaðýya doðru süzülüyor. Suyun hikayesini dinliyorsunuz. Bulutlarýn arasýndan çýkan, yeþillikler içinde kaybolan bir dostluk hikayesi bu.
     Burada su, o kadar çok ki bu konuda þiirler, öyküler hatta roman bile yazabilirsiniz. Size ilham vermeye hazýr bir manzara ile berabersiniz.
     Biz, Kaplýca’ya giriyoruz. Tansiyon ve Kalp hastasý olanlara girmek tavsiye edilmiyor. Çünkü doðal olan su, çok sýcak. Bizlere de onar dakika ara ile girip çýkmamýz öneriliyor. Zaten bir saatlik süre veriliyor. Biz de bu süreyi zevkle deðerlendiriyoruz.
     Ayder’de akþam oluyor. Az önce yemyeþil, cennet gibi görünen Kaçkar Daðlarý þimdi renk deðiþtiriyor. Siyah oluyor. Kapkara bir görünüme bürünüyor. Daðlara adeta hüzün çöküyor. Ýlerleyen vakitlerde hüzün, yerini kasvete; hatta korkuya býrakýyor.
     Hava artýk iyice kararýyor. Daðlar hiç görünmez oluyor. Sonsuz bir karanlýk var önümüzde. Bu da bize korku veriyor. Daða þimdi sessizlik hakim oluyor. Cývýl cývýl olan yol, þimdi sessizliðe bürünerek,viraneye dönüyor.
     Herkes oteline, pansiyondaki odalarýna çekiliyor. Gece cansýz. Gecede hareket yok. Canlýlýk yok. Bir sýkýcýlýk, bir kasvet var. Ýnsanýn aklýna ölüm geliyor.
     Biz de erkenden yatýyoruz. Gece, bize ürküntü verdiði için sabah erkenden kalkýp Ayder’den iniþe geçiyoruz.
     Çamlýhemþin’den Ardeþen’e geliyoruz. Yönümüzü daha da doðuya çeviriyoruz. Fýndýklý’ya geliyoruz. Burasý Rize’nin son ilçesi. Buradan sonra Artvin il sýnýrýna geçiyoruz. Artýk araçlarýn plaka numaralarý deðiþmeye baþlýyor. Arhavi’ye; sonra da Hopa’ya geçiyoruz.
     Hopa’dan on-on beþ dakika daha giderseniz artýk Türkiye sýnýrlarýna gelirsiniz. Sizi burada Sarp Sýnýr Kapýsý karþýlar. Buradan sonrasý Gürcistan.Ama biz oraya gitmiyoruz. Artvin’in 70 km uzaklýkta olduðunu öðreniyoruz.
     Tereddüt etmeden içlere doðru Artvin’e ilerliyoruz. Birkaç saat sonra Artvin’de olacaðýz. Orayý da sizlere bir sonraki yazýmda anlatacaðým.