KÜÇÜK OÐLUM , ALPER YILMAZIN FUTBOLCU OLMA ÇABASI
Alper yýlmaz benim iki oðlumdan küçük olanýdýr. 2000 yýlý þubat ayýnda dünyaya geldi . Mudanya da devlet hastanesinde doðdu . Ben o yýllarda Sürmene de cezaevinde çalýþmaktaydým. Ailem ise Mudanya da ikamet etmekteydi.
Ben daha sonra Bitlise sürgüne gönderildim . Þok olmuþtun biri yedi yaþýnda diðeri iki yaþýnda iki çocuðum vardý , eþim halk eðitimde çalýþmakta idi , Bitliste iþ bulabilecek miydi ? çocuklarým orada nasýl yaþayacaklardý , uyum gösterebileceklerdi ? bunlar hep soru iþaretiydi. Alper çok küçüktü daha iki yaþýndaydý .
Bitlis de tam 4 yýl görev yaptým demeyeceðim köle gibi çalýþtýktan sonra tekrar Bursa Cezaevine atandým ve tekrar Bursa ya geri döndüm. Alper anaokuluna Bitlis de , ilkokula ise Bursa da baþladý ,
Yýldýrým semtinde bir ev tuttuk, yakýnýmýzda yýldýrým belediyesi tarafýndan düzenlenmiþ bir meydan vardý ; bu meydana gider burada maç yapardýk tek kale
Ben genellikle kaleye geçerdim anýl ve Alper bana gol atmaya çalýþýrlardý ,iki çocuðum arasýnda beþ yaþ vardý ama Alper abisiyle hemen hemen eþit bir mücadele gösteriyordu . mücadele gücü yüksekti , koþuyordu, topu iyi saklýyordu , þutlarý da güzeldi .
Alperin oyunlarýný ben beðeniyordum ama Bursa büyük bir þehirdi futbol oynamak isteyen on binlerce çocuk vardý ve çocuðunun futbolcu olmasýný isteyen on binlerce baba….
Alper , Anne ben futbolcu olacaðým ve sana bir ev alacaðým diyordu.
Alper on iki yaþýna gelmiþti yaz okuluna gitmek istiyordu , bende Bursa sporun açacaðý yaz futbol okulunun ilanlarý görmüþtüm.
Ne pahasýna olursa olsun Alper”i futbol okuluna göndermeliydim , kayýt ücreti 150 tlsi idi , benimse hiç param yoktu , çok borcum vardý aylardan haziran idi , kayýtlar bitmek üzereydi , maaþ almamýza birkaç gün vardý ama kayýt bitecekti .
Hemen bankamatiðe gittim ve Kredi kartýndan 150 tl para çektim ve doðruca merinosa futbol okuluna alperle gittik ve kaydýný yaptýrdýk Alperin ismini bilgisayara iþlediler iki takým forma verdiler yetkili görevliye çocuðu giydirin dedi Alper burspor formalarýný giydi ve merinos sahasýna çýktý takýmlara ayýrdýlar önce kültürfizik hareketleri yaptýlar daha sonra çift kale maç , öyle güzel oynuyorlardiki çocuklar sanki büyük futbolcular gibi.
Alper her topla buluþtuðunda bende çocukluk günlerim aklýma geliyordu . Hani maçlara gidip te yedek kaldýðýmýz,topumuzun, formamýzýn , ayakkabýmýzýn olmadýðý günler ..
Benim gidebildiðim tek okul temel eðitim için gittiðim okullardý . öyle futbol okulu , kayak okulu , tiyatro okulu falan yoktu .
Çocuðuma saðladýðým bu imkan beni de mutlu ediyordu alperin antremaný biter bitmez , standyumdaki büfeden bir meyve suyu ve sade su alýyorduk kana kana içiyordu Alper daha sonra ise ekmek arasý köfte , kokoreç neyse alýyorduk merinos parkýnda çocuðuma yediriyordum.
Alper iki yýl Merinostaki futbol okuluna devam etti . gitgide futbolunu ilerletiyordu ama bir sorun vardý.. Alper ayný zamanda ortaokul öðrencisiydi , hem futbol hem okul nasýl olacaktý ?
Birden farklý bir geliþme oldu: Cezaevi müdürlüðü sýnavlarýný kazanmýþtým , kazanmasýna da adalet bakanlýðý ceza tevkif evlerindeki görevliler onlarýn insanlarý personellerini çaresiz býrakacak atama yöntemleri vardý .
ben hemen adalet bakanlýðýna bir dilekçe yazdým . Çocuklarýmýn eðitimleri sebebiyle Bursa cezaevine atamamý istedim, isteme sinede benim tayinim baþka yere çýktý :Hakkari … evet Hakkari Allah Allah ne alakasý vardý ben çocuklarýmýn eðitimi sebebiyle bursa istemiþtim ama adalet Bakanlýðýndaki yetkililer benim atamamamý hakkariye vermiþlerdi .
Çaresizdim, istemeye istemeye Hakkari yollarýna çýktým . evimide bursa Osmangazi semtinin þirin bir mahallesi olan akpýnara taþýdým ailemi oraya býraktým . Alper anýl ve eþim serpil orada kalmýþlardý ben Hakkarili olmuþtum
Aradan kýsa bir zaman geçmiþti : Bursa da Akpýnar mahallesinde Akpýnar Ýdmanyurdu diye bir takým varmýþ Alper önce o takýmýn 14-16 takýmýna yazýldý.B u takýmda yaptýðý maçlarda baþarýlý idi bende alperin maçý olduðu günlerde mutlaka telefon ederek çocuðumun durumunu soruyordum
Alper ortokul son sýnýfa gelmiþti lise için sýnavlara girecekti , futboluda çok seviyordu ama futbolda baþarý çok zordu annesi ve ben derslerini çalýþmasýný iyi bir Anadolu lisesini kazanmasýný istiyorduk…
Bu ara alperin dizinde bir aðrý oluþmuþtu , Uludað üniversitesi spor hekimliði bölümüne tedavi için götürdük doktor “ aðýr spor yapan çocuklarda bu durum görülebiliyor demiþti . Bizde bunu fýrsat bilerek okumasýný saðlamak için Alpleri bir yýl futbola göndermedik , gelecek sene ise Akpýnar takýmý U-15 takýmý olmadýðýndan alperi hocasý Emek spor kulübüne aldý . Bir süre orada antrenmanlara çýktý
Derken 2014 yýlýnda benim atamamam Eskiþehir cezaevine çýkýnca Eskiþehire yerleþtik
Alperde bize kýzdý ve bir daha da hiç top oynamadý. Benim futbol hayatýmý bitirdiniz diyor baþka bir þey demiyordu .
Ülkemizde bir çok genç ayný þakilde , imkanlarýnýn olmamasý yüzünden ,sevdiði ve gerçekten baþarýlý olabilecekleri branþlara yönlenemiyorlar. Belki de binlerce yetenekli çocuk hiç keþfedilmeden kaybolup gidiyor , eðitim sistemimizin yeniden gözden geçirilmesi ilkokuldan itibaren branþlaþmaya gidilmesi , çocuklarýn kabiliyetlerine göre ilgi alanlarýna yönlendirilmesi gerekiyor buðun türkiyede profosyel futbolcularýn bir çoðu yabancý , aslan payýný onlar götürüyor bu ne acizlik topu altý pastan kaleye vuracak bir genci bile yetiþtiremiyoruz
Umutlar kayboluyor yetenek kayboluyor, hayatlar kayboluyor sýradanlaþýyoruz boþ boþ insan kitlelerine dönüþüyoruz
Alarm zilleri çalýyor … duymuyormusunuz.?


Suat engin Yýlmaz- Alperimin futbolcu olma çabasý -Aný