ANNEMÝN ÖLDÜÐÜNE SEVÝNDÝM…!

Ýki bin yýlýnýn ilk günleriydi , Trabzon da çalýþmaktaydým, annem ise Gemlik kumladaki evimiz de kalmaktaydý. Bir gün annem , kardeþimin evine gelmiþ: kendisi daha önce felç geçirmiþti , bir tarafýný hissetmiyordu . Gelinde kendisini ellerini ve ayaklarýný yýkamasý için banyoya göndermiþ , veya annem öyle istemiþ tam bilemiyorum.
Zaten felç geçirmiþ yaþlý kadýn ayakta zar –zor duruyor, bu sýrada banyoda ayaðý kaymýþ yere düþmüþ …! Acýyla baðýrmýþ ve bakmýþlar ki yere düþmüþ ve kalkamýyormuþ. Hemen hastaneye götürmüþler ve kalçasýnýn kýrýldýðý anlaþýlmýþ, Ameliyat edilmesi ve kýrýlan yere platin takýlmasý gerekiyormuþ.
Bana haber verdiler , týp fakültesine kaldýrdýk ameliyat olmasý gerekiyor dediler bende zaten anneme bakmakla yükümlüydüm, eþime de haber verdim oda hastaneye gitti doktorlarý ile görüþtü ve çok az bir kýrýðý olduðunu ve ameliyatla düzelebileceðini söylediler ve annem ameliyat edildi yine düþtüðü kardeþimin evine getirildi .
O, ARTIK BÝR YATALAKTI. Üstüne üstlük annemin birde þeker hastalýðý mevcuttu her gün sabah akþam inisülün kullanýyordu . Saðlamken zar- zor bakýlan insana birde yatalak iken ne kadar bakýlacaktý bu bir soru iþaretiydi .
Trabzon dan izinli gelmiþtim .Bayrama iki gün vardý . Hemen soluðu annemin yanýnda aldým , yanýna vardýðýmda annemi evin salonunda bir yatak yapmýþlar ve oraya yatýrmýþlardý . Annem beni görünce aðlamaya baþladý . Bende annemi bu durumda görünce çok üzülmüþtüm .
Annem benim kahramanýmdý çok güçlü bir kadýndý bir günde yüz kilo zeytin toplardý , altý çocuk hem bize bakmýþ ve zeytin gündeliðine gitmiþ bir kadýndý þimdi ise karþýmda yatalak durumda idi
Konuþmaya baþladýk , konuþurken annemde bir yandan etrafa bakýyordu bu durum dikkatimi çekti . Annem yatalak kalýnca kendisinin bakýmý konusu gündeme gelmiþti , ablam ve eþim çok fazla ilgilenememiþlerdi, bakýmý geline kalmýþtý. Ýþte bu yüzden annem konuþmalarda yanlýþ bir konu geçer gelinimiz alýnýr korkusuylakonuþmalarýný gelinimizin duymamasýna özen gösteriyordu öyle ya gelinde bakmazsa anneme kim bakacaktý böyle bir adayda yoktu …
Ayrýldýktan sonra ,gemliðe gitmek için bir dolmuþa bindim ve dolmuþ yol aldýkça bende cama baþýmý dayayarak düþünmeye baþladým.Annemle olan tüm hatýralar gözümün önüne geldi:
Annem, evimizin önünde ocak kurar , bize yemek yapardý . Tencere - tencere yemek yapardý , çamaþýrlarýmýzý yine evin önüne kazan koyarak yýkar, bizi temiz giydirmeye gayret ederdi . dört oðlan ,iki kýz birde babam vardý insan üstü bir çaba gösterirdi .
Hatta bazen ekmekte yapardý, tam buðday ekmeði bir tekneye doldururduk otuz kýrk tane ekmeði ve bir ay bakkaldan ekmek almazdýk.
Bununla da kalmaz Babama Fikri bir inek alalým bu çocuklar süt içer , yoðurt olur , doyarlar derdi ama babamý ikna edemezdi . Sebze bahçemiz vardý yaz aylarýnda burayý ekerdi.özellikle börülce ve bamya fidesi dikerdi , Evimizin bahçesinde tavuk beslerdi, Çalýþýr, çalýþýr , çalýþýrdý…!
Eh þimdi sýra bize gelmiþti . dokuz ay karnýnda taþýyan , büyüten anne , þimdi yatalaktý , bir þeyler yapmak lazýmdý .

Ertesi gün annemi tekrar görmeye gittim , bir gün sonra bayramdý.Gemlikten anneme biraz yiyecek malzemesi , kasaptan et , çay, þeker, bir þiþede kolanya alý veriþ yaptým.Eve girdim annem yine ayný pozisyonda yatýyordu beni görünce sevindi bende getirdiklerimi görmesini istedim . Sana bir þeyler getirdim annem dedim, sevindi , daha sonra gelimize cüzdanýmý çýkararak bir miktar para verdim.
Annemin yatalak kalmasýný bir türlü kabullenememiþtim, annemle konuþuyorduk , Bu sýrada evde gelinimizin annesi de bulunmaktaydý . Ben eve geldiðimde hiçbir þey dememiþti , anemin de etrafa bakýþlarý çoðalmýþtý. Anlamýþtým annem istenmiyordu ,
Bu sýrada gelinimizle görüþmek için diðer odaya geçerken annesi bana doðru eðilerek ve ellerini açarak “ engin kimse ilgilenmiyor , biz yalnýz kaldýk , gelinimize verdiðim parayý kastederek bu iþ otuz lira ile olacak iþ deðil dedi getirdiklerimi kastederek bunlar kaç gün yetecek , bu iþ böyle olmaz diyordu . Ben Kendisine hiçbir þey diyemedim, söyleyemedim .sustum
Tekrar annemin yanýna gittiðimde , gözleri yaþ dolmuþtu, konuþulanlarý duymuþtu göz göze geldik Ben anneme sarýldým ve yüksek bir sesle , “ anne kalk , kalk anne” diye baðýrdým , annemi kaldýrdým ama annem ayakta duramadý kendini çaresizce yataða býraktý bende annemin kalkamayacaðýný anladým , annemle ve dalaþýp baþka kimseye bir þey demeden evden ayrýldým.Bayram da da annemi ziyarete kýzgýnlýðýmdan dolayý gitmedim Kýzgýnlýðým , ne gelinimize , ne annesine , nede bir baþkasýna idi ben yetersiz kalmýþtým çaresiz kalmýþtým ona kýzdým..Nerden bilebilirdim ki bu görüþmenin annemi son görüþüm olacaðýný
Ben birkaç gün geçtikten sonra görev yerim olan sürmeneye döndüm , birgün adliyeye çaðýrdýlar ve söylediler annemin öldüðünü
Annemin yüzü aklýma geldi , bindiðim uçakta yaklaþýk iki saat boyunca gözyaþlarým aktý gözümden ,kimseyle bir þey konuþmadým.istanbula ve bursaya gelene kadar , zaten sabahta olmuþtu .
Ertesi gün gemliðe geldim , cenaze levamazatçýsýndan annemin defin için gerekli malzemelerinin alýndýðýný öðrendim , eve vardýðýmda ise boylu boyunca odada cansýz yatýþýný gördüm , açtým yüzüne baktým ,gözlerinde manasýz bir bakýþ vardý …!
Suat engin yýlmaz