Bir varmýþ, iki varmýþ, üç varmýþ, beþ varmýþ. Bir Keloðlan varmýþ. Caný çalýþmak istemezmiþ, bütün gün evde yan gelip yatarmýþ.

Bir de Don Kiþot varmýþ. Yel deðirmenlerine savaþ açmýþ. Nerede bir yel deðirmeni görse hücum deyip saldýrýrmýþ. Don Kiþot'un yolu bir gün Anadolu'ya düþmüþ. Anadolu'da çok aramýþ ama yel deðirmeni bulamamýþ. Köylülerle, kasabalýlarla konuþmuþ, hayallerini anlatmýþ. Herkes, ey Don Kiþot, senin ilacýn Keloðlan'dýr. Keloðlan'ý bul, onunla konuþ, bize anlattýklarýný ona da anlat, sana yol gösterir, demiþler.

Don Kiþot, kim bu Keloðlan, diye sormuþ ama her kafadan bir ses çýkmýþ. Anlatmýþlar da anlatmýþlar, Keloðlan'ýn tanýmýný yapmýþlar. Bir zamanlar padiþahýn kýzýyla evlenmiþ, gün gelmiþ, padiþah olmuþ. Kaf Daðý'nýn ardýndan altýn kýlýcý bulup getirmiþ. Cengiz Han'ýn hazinesini bulmuþ ve daha neler neler... Keloðlan'ýn anasý evde un eler. Un bitince oðlunu deðirmene yollar.

Bunun üzerine Keloðlan evde kalan yarým torba buðdayý almýþ ve deðirmenin yolunu tutmuþ. Deðirmenin önünde köylüler, yanlarýnda buðday dolusu çuvallar, sýraya girmiþler. Üç, dört çuvalla gelenler bile varmýþ. Keloðlan elindekini koltuðunun altýna kýstýrýp usulca sokulmuþ ve en arkada durmuþ. Sonrada torbasýný sýraya sokmuþ.

Keloðlan'ýn torbasýný görenler sormuþ: " Keloðlan o torbadaki buðday için, deðirmen taþýný döndürdüðüne deðer mi? Dörtte birini deðirmenci alýr, sana bir avuç buðday kalýr. Sen iyisi mi torbadaki buðdayý kuþlara at, selam ver bize git evde sýrtüstü yat. "

Keloðlan bu, laf altýnda kalýr mý? Ne zeytinyaðýdýr o, karþýsýnda þah olsa, padiþah olsa üste çýkar: " Yok caným aðalar, bu torba akýncýdýr, ordu arkadan gelir. Yirmi arabada iki yüz çuval buðday. Gelen buðdaylar buradakilerden on misli fazla. Siz çuvalýnýza sahip çýkýn gerisi kolay. " deyince köylüler yutkunup önlerine dönmüþler.

Aradan zaman geçmiþ. Ön sýralardan Keloðlan'a bakýp konuþanlar, senin ordu neden gelmedi, diyenler çoðalmýþ. Ordu gelmemiþ ama zýrhlar giymiþ at üstünde, mýzrak el üstünde Don Kiþot çýkagelmiþ: " Ben Don Kiþot. Bir Keloðlan varmýþ. Bir zamanlar padiþahmýþ. Onu ararým. "

Tanýyanlar Keloðlan'a bakmýþlar, ona bir bakýþ fýrlatmýþlar. Bakýþlarýn bir gence yöneldiðini gören Don Kiþot anýnda durumu kavramýþ. Günlerdir aradýðý, taradýðý ama asla saçlarýný tarayamayacaðý bir kel karþýsýndaymýþ. Ayrýca bu kel karþýsýnda eðilip bükülmüyor, dimdik duruyor ve baþýndaki takkesini çýkarýp selam veriyormuþ. Don Kiþot olayý beyninin kývrýmlarýnda deðerlendirmiþ.

" Bir zamanlar padiþahmýþ, altýn kýlýcý varmýþ. Cengiz Haný'ýn hazinesini bulmuþ. Benden korkacak deðil ya. Selam vermesi onun þanýndandýr, selamýna karþýlýk vermek benim asaletimdendir. Atýmýzdan inelim ve Keloðlan'ýn kervanýna binelim. Bakalým bu kervan beni ve Sanço'yu nereye götürecek? "

Don Kiþot at üstünde, yardýmcýsý Sanço Panza eþek üstünde yolculuk yaparlarmýþ. Sanço Panza aþýrý gittiði zamanlarda efendisi Don Kiþot'un beynine frekans ayarý yaparmýþ ama yaptýðý ayar hiç bir zaman tutmazmýþ:
" Efendim, bu Keloðlan dedikleri cin fikirli biri. Onun rüzgarýna kapýlmayýn, Anadolu'da yolunuzu þaþýrmayýn. Keloðlan sizi suya götürür, su içirmeden geri getirir. "

Bunun üzerine Don Kiþot þöyle demiþ: " Keloðlan'ýn cin fikirli olmasý iyidir. Onun rüzgarýna kapýlayým da Anadolu'da yel deðirmeni bulayým. Yel deðirmenlerleriyle þavaþayým, onlarý yeneyim. "

" Aman efendim, yel deðirmenlerine karþý savaþtýnýz ama yenilen hep siz oldunuz. Ýnsanlar sizi dövdüler. Dayak yemekten býkmadýnýz mý? "

" Kes Sanço, palavrayý kes. Ben hiç yenilmedim, galip gelen taraf ben oldum. Kim beni dövmüþ? Ýnsanlarýn beni dövmesi mümkün deðil. Benim savaþým yel deðirmenlerine karþý ve bir gün onlara boyun eðdireceðim."

Keloðlan, Don Kiþot ile Sanço'nun arasýna yumuþak iniþ yapmýþ:
" Beyzadem ve asilzadem Don Kiþot.
Anadolu'da yel deðirmeni çoktur.
Onlar size savaþ açmýþlardýr.
Burada bir an durmanýz akla zarardýr. "

Keloðlan böyle söyleyince Don Kiþot atýný mahmuzlamýþ. Mýzraðýný ileri doðru uzatmýþ, hücum diye baðýrmýþ ve ileri atýlmýþ. Artýk Don Kiþot'u durdurmak kimsenin harcý deðilmiþ. Peþinden Sanço Panza: " Efendim, durun, isterseniz bana vurun ama Keloðlan'a inanmayýn " diye baðýrmýþ ama nafile. Don Kiþot gitti, gider. Deðirmene saldýran Don Kiþot yere yuvarlanmýþ. Ne oluyor, diyerek dýþarý çýkan deðirmenciden dayak yemiþ.
Keloðlan ve Sanço Panza, Don Kiþot'un yardýmýna koþmuþlar. Ona su içirmiþler, biraz kendine getirmiþler.

Keloðlan: "Beyzadem, ben size þaka yapmýþtým.
Sözlerime önem vermeyin diye göz kýrpmýþtým.
Önünüze çýkan ilk deðirmene saldýrdýnýz.
Bunlar yel deðirmeni deðil su deðirmeni.
Yel deðirmeni bulmak isterseniz
Denizin karþý kýyýsýndaki Tekirdað'a gitmelisiniz. "

Keloðlan'ýn dediklerini duyan Don Kiþot atýna atlamýþ. Mudanya'dan girmiþ, Tekirdað'dan çýkmýþ. Peþinden giden Sanço Panza, efendim, lütfen beni bekleyin, diye baðýrarak bata çýka Tekirdað'a ulaþmýþ. Tekirdað'da ve pek çok þehirde, kasabada yel deðirmeni arayan Don Kiþot sonunda ülkesi Ýspanya'ya ulaþmýþ. Sanço Panza ile birlikte yel deðirmenlerine karþý savaþýný sürdürmüþ.

Keloðlan sonraki günlerde çevresindekilere: " Arkadaþlar, ben hayatýmda Don Kiþot kadar dolduruþa gelen birine rastlamadým. Adama, yürü, dedim, Marmara Denizi'ni at üstünde geçti. Aðzým açýk arkasýndan bakakaldým. Atla desem uçurumdan atlardý, günahý onun boynuna. Bu adamdan ne köy olur, ne kasaba, aklý baþýndan aþmýþ, gelmez artýk hesaba.

Boþuna deðil, dünya çapýnda meþhur olmuþ.
En ücra köþelerde nam salmýþ.
Þimdi bile adýný bilmeyen yokmuþ.
Bin yýl sonra adý saygýyla anýlýrmýþ.

Ey siz okurlarým bana ne dersiniz?
Don Kiþot dedin durdun, boþver þimdi Don Kiþot'u.
Sen kendinden haber ver, bin yýl sonra nerdesin?
Don Kiþot'tan önde misin, yoksa geride misin?

Ben hep Don Kiþot'tan önde hep ilerdeyim.
Adým Keloðlan, ne Ahmet ne Feride'yim.
Masal kahramanlarýnýn bulunduðu bir büyük serideyim.
Adým önde yazýlýr, on bin yýl sonra bile birinciyim. "

SON

Yazan: Serdar Yýldýrým