Ýnsan kendini bilmeli. Gerçeði keþfetmeye yaramasa da, yaþamayý öðretiyor. Ve bundan daha güzel birþey yok. -Pascal
 |
|
 |
|
|
||||||||||
|
VEDA 1. bölüm Yazmak; kendini anlatmaktýr, demiþ yazarýn biri, kim olduðunu biliyorum elbet ama bunun ne önemi vardý. Benim tek derdim vardý o da kendimi anlatmaktý. Ve bu yüzden sana yazmaya baþladým. Zihnimden geçen satýrlarý sýraya koydukça, kelimelerim hiç bitmeyecekmiþ gibi birbiri ardýna sýralanýyordu, Klavyeye her dokunduðumda kelimeler hýzla cümleye dönüþüp ekrana dökülüyor, her satýrda ferahlamasý gereken yüreðim iyice aðýrlaþýyordu, Yüzlerce mektup yazsam yine de anlatamayacakmýþým gibi geliyordu. Kaç mektup yazacaktým bilmiyorum ama bir kerede yazýp bitirecektim. Anlatacak cümlelerim biterse mektuplarým da bitecek sanýrým. Senin adýna ithafen yazmaya baþlayýnca titreyen artýk ellerim deðil yüreðim olmuþtu. n.b Sevgili Samed Her þey daha dün gibi aklýmda.. Kendimi özgür býrakabilecek miyim yýllar sonra.. yýllar var bir umuda, bir hayale sarýlmak ne demek biliyor musun.. Bilemezsin.. Sana yazmak ne demek.. Sana yazmayý düþünmek bile, içimdeki ateþi harlamak demek.. Düþündükçe, ellerim titrerdi her seferinde.. Þimdi ise ne garip, ellerim titremeden yazabiliyorum.. Þimdi sana yazmak, sana, bize, masum bir çocuða dokunmak gibi, ne garip.. Öyle saf, öyle temiz ki hala anýlarým.. Dokunmaya kýyamýyorum.. dokunsam onlarýn masumiyetine, bir cam gibi kýrýlýp, bin parçaya bölüneceðim sanki.. Bir umuttur yaþatan insaný derken, ayný umudun insaný mahvettiðini nasýl bilirdim ki.. Bildim iþte, hem de yýllara kendimi esir ederek bildim.. Ben neler büyüttüm içimde bir bilsen.. Her hayalin peþinden bir karanlýk kuyuya düþer gibi düþtüm sonra.. Bir sevgiyi taþýmanýn bu kadar aðýr olduðunu nasýl bilirdim ki.. Öðrendim iþte.. Umutlar ne kadar acýmasýzmýþ meðer.. Geceleri gözyaþlarýmý kendimden bile saklamaya çalýþmaktan yoruldum ben.. Sabah kalkýnca seni ayný býraktýðým yerde bulmak ne demek bilir misin sen.. Bilemezsin.. Ýnsanýn kendi kendisiyle konuþmasý ne demek.. Kendi çaresizliðinde susmasý ne demek.. Bir haksýzlýðý yapmak ve düzelmeyeceðine inanmak umutsuzluðu, vicdanýmda kendime vereceðim en büyük cezaydý inan.. Bana artýk kimsenin ceza vermesine gerek yok. çünkü en büyük kötülüðü kendime yaptým zaten. Sevmenin sevdiðim dediðin insanýn mutluluðu demek olduðunu söylemiþlerdi.. Öyle mi.. Öyleyse, benim en saf parçam olan yüreðim sende kaldý artýk.. Geleceðe taþýyacak baþka bir þeyim kalmadý inan bana.. Bu elveda sana duyduðum aþka deðildir aslýnda.. Bu ... Elveda... Sana Oktay Kocagöz
ÝzEdebiyat yazarý olarak seçeceðiniz yazýlarý kendi kiþisel kütüphanenizde sergileyebilirsiniz. Kendi kütüphanenizi oluþturmak için burayý týklayýn.
|
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Anasayfa
| Þiir | Öykü | Roman | Deneme | Eleþtiri | Ýnceleme | Bilimsel | Yazarlar | Babýali Kütüphanesi | Yazar Kütüphaneleri | Yaratýcý Yazarlýk | Katýlým | Ýletiþim | Yasallýk | Saklýlýk & Gizlilik | Yayýn Ýlkeleri | ÝzEdebiyat? | SSS | Künye | Üye Giriþi | |
Book Cover Zone
Premade Book Covers
ÝzEdebiyat bir Ýzlenim Yapým sitesidir. © Ýzlenim
Yapým, 2024 | © Nuran Bulak, 2024
ÝzEdebiyat'da yayýnlanan bütün yazýlar, telif haklarý yasalarýnca korunmaktadýr. Tümü yazarlarýnýn ya da telif hakký sahiplerinin izniyle sitemizde yer almaktadýr. Yazarlarýn ya da telif hakký sahiplerinin izni olmaksýzýn sitede yer alan metinlerin -kýsa alýntý ve tanýtýmlar dýþýnda- herhangi bir biçimde basýlmasý/yayýnlanmasý kesinlikle yasaktýr. Ayrýntýlý bilgi icin Yasallýk bölümüne bkz. |