SESSÝZCE

VEDA

3. bölüm

Sana bakarken, sana bakarak içinden geçenleri yüzünden okurken, konuþmak için birkaç kelime telaffuz ederken, sonra vazgeçip suskunluðu paylaþýrken, "bunun adý baþka bir þey, çok baþka..." diyorum.
Diyorum ama ne olduðunu bir türlü bulamýyorum.
Diyeceklerim çok fakat demek istediklerim tükendi sanki.
Diyeceklerim çok ama, demek istediklerimi biliyorsun sanki.
Diyeceklerim çok lakin, demek istediklerime hiç de gerek yok sanki….
Ne zaman sana dair cümleler kursam harfler yetmeyecek sanýyorum.. Hangi kelimeyi telaffuz edersem edeyim adýn kadar yer tutmuyor dudaklarýmda.
Göðsümü yarýp dýþarý fýrlarcasýna çýkmak isteyen özlemin hala bende. Yalnýzlýk yine geceden süzülüp giriveriyor koynuma.
Ay ýþýðý imdada yetiþecekmiþ gibi parlýyor.
Yýldýzlar maðrur, halimi umursamýyor bile.
Gündüz gecede sýr olmuþ, perde olmuþ, hasret taþýyan yüreklere örtü olmuþ.
Sokak lambasý sessiz, sokak sessiz, bahçedeki erik aðacý sessiz, gözlerimden süzülenler sessiz… (n.b)

Sevgili SAMED

Ne demeli, nasýl baþlamalý ki bu vakitten sonra bu mektuba.
Her þeyim... Hiç bir þeyim...
O güvercin gerdanlýðý rüyanýn hangi rengiydi "hoþ geldin" deyiþin,
unuttum.
Her bir oymasýný YARATICI'nýn özenle varakladýðý, kanatlý bir kapýydý ilk geçtiðim.
O güzel gözlerindi onlar. Hemen üstünde bir çift okçu yaylarýyla nöbetteydi.
Destursuz girilmezdi besbelli, anlamýþtým.
Sen baþýmý eðdirmedin, bir mürþid edasýyla buyur ettin.
Sað ayakla, AÞK dedim girdim...
Þimdi karþýmda büyüyen bu tarifsiz sevginin altýnda kalsam da gam yemezdim emin ol.
Lakin farkýndayým; zaman o kadar ilerde ki bizden.
Ayak izleri bile silinmiþ. Ve her köþe baþýnda vicdanýmýzýn birer neferi beklemekte.
Prangalarýn bir ucu kalbimizde bir ucu ruhumuzu tutmuþ.
Delice bir fýrtýna savurup durmakta oradan oraya bizi.
Bak gördün mü ben yalnýzlar da, sen hala sol yanýmdasýn.
Hoþça kal demek gelmiyor içimden anlarsýn.
"Kanasa da dikeninden ellerin, tuttuðun gül'den hesap sorma" der üstad.
Nihayetinde Yaradana denmeli deðil mi?
"Lûtfun da hoþ kahrýn da..."
Vesselâm...
Anladým ki sevgi-li-nin hançerindeki zehir ancak mest ederek öldürürmüþ heyhat...

Hoþça kal...

(Yazarýn adý bende saklý)

Adýnýn yazýlmasýný istemedi, saygý gösteriyor kendisine çok teþekkür ediyorum