kara toprak açtýðýnda baðrýný
ömür ardý ölüm gelir ansýzýn
yüce daðlar duysa bile çaðrýný
yamaçlarda karlar erir ansýzýn

güneþ doðar alem güne kavuþur
tomurcuk güller rüzgarla seviþir
gece sanki gündüz ile dövüþür
karanlýkta dünya kalýr ansýzýn

bahar sabýrsýzdýr kýþtan yerinir
yaz ki baharý görünce sevinir
oda sonunda zaman yenilir
sonbaharda mevsim ölür ansýzýn

sanarsýn ki bu hayat bitmeyecek
dizinden dermanýn gitmeyecek
kendine bile sözün geçmeyecek
insanlarda hayal olur ansýzýn

karaosmaným meçhule yürürüm
neler gördüm daha nice görürüm
an gele ki ecel gelir ölürüm
sevdalarda yara alýr ansýzýn