ruh darlýðým kalem ucu kadar
kader bundan sonra ne yazar
yüreðimi karartan bu ince sýzý
ah dökülür satýrlara azar azar

kalem ucu karasý kaðýdý boyar
gözlerinin siyahý kalbimi yakar
ne gün batýmý kýzýlý ne gül kýzýlý
beni bu kadar aðlatýr, yaralar

bardaklarla öpüþürüm su için
toprakla seviþirim meyve için
sadece sana doyar bu bakýþlar
ah aþkýn beni kemirir için için

her daim aklýma vuran sensin
kapýyý açan benim yokluðuna
kör karanlýk geceler boyunca
sitemsin ay kadar uzaklýðýna