Rusya, yüzyýllardýr Karadeniz’i Rus gölü haline getirip Akdeniz’e inmek ve oradan da tüm Avrupa’ya yayýlmak, neticesinde de Dünya’ya sahip olmak hayalleri ile yaþayan bir devlet olmuþtur.
Çarlýk Rusya’sýndan tutun da Sovyetler Birliði’nden ve günümüz Rusya’sýna kadar hep bu hayalle yaþadýlar ve yaþýyorlar.
Son günlerde Rusya, barut fýçýsýnýn fitilini ateþleyerek bu hayallerini resmen su üzerine çýkardý. Kendine hedef olarak da Türkiye’yi seçti.
     Suriye’deki karýþýklýktan da yararlanmak isteyen Rusya’nýn tek amacý Ortadoðuya inmek ve burada konuþlanmak. Bu sayede de bölgeyi denetim altýnda tutarak Amerika’yý kýskaç altýna alarak onlara karþý bir üstünlük kurmak. Yani Dünyanýn liderliðine oynamak…
     Önce Afganistan’a girdi. Yýllarca burayý sömürdü. Bir türlü çýkmadý. Aþýrý direnme karþýsýnda burayý terk etmek zorunda kaldý.
     Günümüzde Ukrayna ile sorun yaþadý. Kýrým’ý kendi topraklarýna baðlamak istedi. Ukrayna’ya girdi. Ukrayna direndi. Savaþý bile göze aldý. Hala sorun devam ediyor…
     Bunlar da yetmedi Rusya’ya…
     Sözde yardým amaçlý Suriye’ye girdi. Birçok defalar, birçok ülkenin hava sahalarýný ihlal etti. Kimseden çýt çýkmadý. Tek ses Türkiye’den geldi.
     Türkiye, kendi topraklarýný savunmak için ikazlarýna cevap vermeyen ve ihlale devam eden Rus uçaðýný düþürdü. Ýþte Rusya, bunu hazmedemedi. Çünkü Dünya önünde küçük düþmüþtü.
     Adeta bir satranç oyununa baþladý Rusya. Karþý hamleler yaptý…
     Türkiye’yi piþman etmek istiyordu. Bazý yaptýrýmlara baþvurdu. Uygulanmasý gereken projeleri iptal etti. Ekonomik kýsýtlamalara gitti. Türkiye’den aldýðý gýda maddelerini iade etti. Alýþ veriþi kesti. Doðal gaz ile tehdit etti. Türkiye’ye vatandaþlarýný göndermez oldu. Türk iþçilerine ambargo uyguladý. Bir daha iþçi almayacaðýný açýklayarak, orada iþ yapanlara da zorluklar çýkarmaya baþladý. Birçoðunu esir aldý. Hemen vize uygulamasýný hortlattý…
     Bunlar da yetmedi… Bazý yalanlara baþvurdu: “Türkiye’nin IÞID ile iþbirliði yaptýðýný ve Türkiye’nin petrolleri IÞID’den aldýðýný” açýkladý. “Ellerinde bununla ilgili belgeler olduðunu” söyledi. Ve þu anda Rus televizyonlarý tek yanlý olarak hemen her gün Türkiye’nin IÞID’den petrol aldýðýný gösteren filmler yayýnlýyor…
     Türkiye’nin tek hatasý “Kendini tam olarak anlatamayýþý.” Türkiye, bu konuda diplomasi yapamadý. Dýþ elçilerimizin hiç biri, bulunduklarý yerlerde sorunu tam olarak anlatmadý. Türkiye’nin içinde bulunduðu pozisyonu dile getirmedi.
     Hepsinden önemlisi Türkiye kendini diðer Türk devletlerine de tam olarak anlatamadý. Kendini onlara tanýtamadý. Oysa bu devletler, Sovyetler Birliði’nden ayrýldýklarý zaman Türkiye’yi hep aðabey olarak görmüþler ve onu örnek almaya çalýþmýþlardý. Ama gelin görün ki Türkiye onlara gerektiði gibi sahip çýkamadý.
Þuradan pay biçelim. Yýllar önce Azerbaycan’ýn baðýmsýzlýðý için çalýþan ve hayatýný bu yönde harcayan Azerbaycan’ýn ilk Cumhurbaþkaný Elçibey’e sahip çýkmadý. Ona arka olamadý. Bunu gören Türk devletlerinin de güveni sarsýldý.
Diðer taraftan, bu devletlere giden iþ adamlarýmýz, iþçilerimiz de hep buralarý ve burada yaþayanlarý yolunacak tavuk gibi gördüler. Birçok iþte yolsuzluk ve usulsüzlük yaptýlar. Ýþlerini layýkýyla yapmadýlar. Bütün bunlar da güvensizliðin artmasýna neden oldu. Ben, Bakü ve Kazan’a birkaç defa gittim. Maalesef burada konuþtuðum kiþiler, bu konularda hiç iyi þeyler söylemediler. Ve “Türkiye’nin kendine hayrý yok ki bize olsun” anlamýnda sözler söylediler.
Çok güvendiðimiz, kardeþimiz dediðimiz bu ülkeler, hala Rusya’nýn egemenliði altýndalar. Hala bir korku ve baský altýnda yaþýyorlar. Dolayýsý ile de Rusya hakkýnda olumsuz konuþmaya pek cesaret edemiyorlar. Bakýnýz, Kýrgýzistan Baþkaný açýklamasýnda adeta Türkiye’yi suçlayarak “Türkiye’nin yanlýþ yaptýðýný ve Rusya’dan özür dilemesi gerektiðini” dile getirdi. Ve bu açýklama bizde soðuk duþ etkisi yarattý… Ama maalesef gerçekler bunlar…
Sadece Azerbaycan bu konuda dik duruyor. Sadece Azerbaycan Don Kiþotluk yapýyor. Bu da kendisine pahalýya mal olacak gibi. Neden mi?
Azerbaycan ile Ermenistan yýllar önce savaþmýþlardý. Ve birkaç yýldýr ateþkes içindeydiler. Ne oldu da Ermenistan birden bire ateþkesi bozduðunu açýkladý? Bu, savaþ ilaný demekti. Rusya, tabii ki Ermenistan tarafýný tutacaktý. Nitekim açýklama hiç de gecikmedi. Rusya, Ermenistan’dan yana tavýr koydu ve Ermenistan’a asker konuþlandýracaðýný belirtti. Bu da þu demek: “Ermenistan ile Azerbaycan Savaþýrken Rusya askeri ile Ermenistan’a destek verecek ve dolayýsý ile Azerbaycan ile savaþacak.”
Yani burada Rusya, Türkiye’ye destek beyan eden Azerbaycan’ý cezalandýrdý. Hýncýný onlardan çýkarmaya çalýþýyor. Baþka bir söylemle Türkiye’nin ateþine Azerbaycan da yanýyor.
Geçenlerde Türkiye, Azerbaycan, Türkmenistan, Kýrgýzistan ordularý birleþerek “Turan Ordusu”nu kurduklarýný açýklamýþlardý. Aslýnda Rusya’nýn korkusu da buydu. Türkler birleþirse ne yapacaklardý? Ýþte bunun önüne geçmek ve bunu engellemek lazýmdý. Kýrgýzlarý, bir nevi susturmayý baþardý. Bakalým diðer devletlerin tavrý nasýl olacak merak ediyorum.
Benim gördüðüm þu: Türkiye, Türk Cumhuriyetleri Devletlerini çoktan kaybetmiþ. Kafkaslarda Türkiye deðil, Türk milleti var. Onlar da sahipsiz. Turan Ordusu lafta kalmýþ…
Azerbaycan azýcýk destek olunca Rusya, hemen Ermenistan’ý üzerine saldý. Diðer Türkî devletlerine de gözdaðý vermek istedi.
Þimdi iþin aslýna bakalým: Orta Asya Türkleri, olaylarý hep Moskova kaynaklarýndan takip ediyor. Yani tek yanlý ve Ruslarýn isteðine göre bilgi sahibi oluyorlar. Çünkü Rus basýný tamamen yanlý, yalan-dolan haberler ve kendilerini haklý gösteren sahte belgeler yayýnlýyor. Biz ise gökten gelecek ilhamla bu insanlarýn bilgilenmesini bekliyoruz.
Bu ülkeler, hala daha ekonomi ve demografik açýdan Rusya’ya baðlýlar. O nedenle istedikleri gibi hareket edemiyorlar…
Bana göre þu an Türkiye, Azerbaycan ile ilgilenmeli. Rusya ile Ermenistan, kendi aralarýnda “Hava Savunmasý Antlaþmasý”ný imzaladý.
Türkiye de buna misilleme olarak Azerbaycan ile yekvücut olup bir askeri anlaþma imzalamalý. Birine yapýlan saldýrý diðerine yapýlmýþ kabul edilerek müdahale hakkýna sahip olmalý. Ýþte o zaman Türk’ün gücünü göreceklerdir.
Herkes biliyor ki Azerbaycan’ýn karþýsýnda Ermeniler deðil, Rusya var. Azerbaycan’ýn yanýnda da dost, kardeþ bildikleri Türkiye olmalý…
      Burada þu soruyu sormadan edemiyorum: “Rusya, Türkiye ile savaþmayý göze alabilir mi?”
     Asla alamaz… Türkün askeri gücünü ve modern silahlara sahip olduðunu, bundan da öte çok güçlü bir imana sahip olduðunu, ölene kadar savaþacaðýný çok iyi biliyor. Nato mato hikâye…
     Ýþin aslý burada gizli: Ýman Gücü!