CEHENNEMÝN KULAKLARI

Ölülerden korkuyor tayip
Buz gibi yatan ölülerden
Üþümenin gözleri yoktu
Nedir bu koku, havadaki sis
Havadaki þiir, üstelik dinamit

Düþlerin kapýsýndan geçemiyor
Bu senin büyük, zehir zemberek ellerin
Bir ceset gibi karýþýyor hayallere
Sýrýlsýklam bir gölge gibi yaklaþarak

Üç defa umutlarýna seslendim
Kýlý kýpýrdamadý o feodal sesinin
Belki yaþama ustura kesilmiþti
Bunu bizlere niye göstermediler

Ýþçiler serçeler gibi ürkek uyumuþtur
Karanlýklarý alýp da koynuna bir dað gibi uyumuþtur
Yattýðý evin penceresini kucaklar gibi güneþ
Koþarak geliyor koþarak yataðýnýn içine
Eksik kalan uykularýný yüzümde bularak

Ölülerden korkuyor tayip
Leþ gibi kokan ölülerden
Cehennemin kulaklarý yoktu
Nedir bu ses, havadaki çýðlýk
Havadaki sitem, ki isyan bayraðý