Soðuk mu?
Hayýr, çünkü hissetmiyorum.
Soðuðu mu ?
Hayýr üþüdüðümü.
Kar taneleri dilimin üstüne düþerken çekiniyorlardý. Ayný bir direðe baðlý ama dilediði yönde salýna salýna uçmayý baþarabilen bir bayrak misali. Mevsimin tüm inceliklerini sarýp sarmalamýþ olan aðaçlar, kendilerinden emin karþýlýyorlardý bembeyaz taneleri kendilerine çekerek neredeyse. Bir an önce kar altýnda kalmayý arzularcasýna. Ne kadar üþüyeceklerini biliyorlardý. Ne daha fazla ne daha eksik. Her seneki gibi. Zamaný geldi diyordu sessizce donan ýrmak, eþlik ediyordu þeffaf soðukluðu ile. Oyun bozan birkaç kuþ vardý ortada seyip seyip dolaþan, hala yaðan karýn altýnda didikleyerek yiyecek bir þeyler bulma umuduyla donanmýþ. Karanlýk çöküyor, karýn beyazlýðýna raðmen.
Güneþ doðmayý unutmuþ bugün çocuklar onu çaðýrmaya ne dersiniz ?
Sýnýfta yanan küçük sobada, ýsýtmaya çalýþýrlarken ayaklarýný, yanan ayakkabýlarýn kokusu gidiyor koridora, öðretmen, azalmýþ birkaç öðrenciye bakýp ders yapma þevkini vermek için gülümserken onlara. Çok uzaktan gelmek demek okumak için ýsýtýlan eller için, dönüþ yolunda donma tehlikesi var demek. Tebeþir baþlar tahtaya dünyayý çizmeye, bugüne kadar görmedikleri denizi çizmeye, ardý ardýna çizilen tüm resimler gözlerinde bir animasyon olur uçuþur havada, patlamýþ mýsýr gibi. Her biri kendi payýna düþeni yakalar atar aðzýna. Heveslenir denizin tuzuna.

06.01.2015