Bu gece payýmýza yine bardaðýn dibindeki yalnýzlýk düþtü ballý süt. Özlemler kafaný baðladýlar bir ipin ucuna ufuk çizgisi kadar uzaklar. Lullaby kulaklýklarýmdan beynime akýyor þuan. Geriye dönüp baktýðýmda son 4 seneye birer parça býraktýðýmý görüyorum. Kalan parçalarýmla devam ediyorum. Kýrýlýyoruz ballý süt. Önce ipince kalana kadar kemiriyorlar bizi. Ardýndan özgürlüðe koþan uçurtma gibi savruluyoruz. Korkuyoruz baþta elbet. Lakin kýrýlmak zaman zaman bütünleþmektir iyi bilirsin.
Gözlerinde son bir tane bulut kalmýþ. Ona kendini asmaya kalkýyorsun. Mutlusun aslýnda. Sadece bakmayý bilmiyorsun. Bir bilsen... Bir sýyrýlabilsen þu ütopyadan. Fýsýltýlardan sýyrýlýp çýðlýklara karýþtýðýnda gerçekten yaþadýðýný hissedersin. Saðýr olmayý seçiyorsun. Çek kurtar beni diyecek dilini kesip atýyorsun. Bir kulaç atmaya kalksan tüm kaslarýn erir diye korkuyorsun onun yerine açýlýyorsun bu denizde. Ayaklarýn yere deðmeli, deðecek.
Bilmem kaç sene sonra bunu okuyorsun. Umarým bulunduðun yer mutlu olduðun yerdir. Neresi olursa olsun, yanýnda kim olursa olsun istediðin hayat bu muydu? Eskiden ne kadar siyahmýþým diyor musun? En azýndan gri olabildin mi? Hayallerin yok þuan ama olacak. Hayalini yaþýyor musun?


   Low-Lullaby -- https://www.youtube.com/watch?v=XaSVkb_XLt4