Öyle dardayým ki ,caným boðazda,
Gül olup açarken kaným boðazda,
Gün telaþ içinde, gece niyazda;
Çanakkale Mehmetçik’in baðrýdýr,
Çanakkale diriliþe çaðrýdýr..

Ezanlarda hüzün, bayrakta hicran,
Ah Ýsmail, býçak sýrtýnda devran,
“Kurban olsun” demiþ seni doðuran;
Çanakkale namus, þeref sözüdür,
Çanakkale milletimin özüdür

Bu toprak sýrrýný açmaz aðyâra,
Sözünü , kokunu býrak rüzgâra,
Bir onbeþlik türkü, yürekte yara;
Çanakkale tebessümü talihin;
Çanakkale þahdamarý tarihin...

Demirin soluðu ateþti, kordu,
Her kurþun bir umut, duâlar surdu,
Þehidin alnýndan fýþkýran nurdu;
Çanakkale destanlarýn çiçeði,
Çanakkale sevgimizin gerçeði...



Anadolu’m ufuklara bakýyor,
Tuna yaslý, Nil periþan akýyor,
Bir rahmetin þimþekleri çakýyor;
Çanakkale kahramanlar otaðý,
Çanakkale aþkýn yeþil sancaðý...

Düþmanlar gayyâya kadar alçaldý,
Bir vahþet yaþadýk, kim ‘insan’ kaldý ?
Gözlerim o þanlý maziye daldý;
Çanakkale imtihaný imanýn,
Çanakkale son kalesi vicdanýn...

Bitap düþtü, üç kýtanýn aslaný,
Ne hazinmiþ coðrafyamýn talaný,
Pay peþinde gör çakalý, sýrtlaný;
Çanakkale yalýn kýlýç cihattýr,
Çanakkale Medine, Þam, Baðdat’týr.

Dört bir yana saçtýk nice adsýzý,
Asýrlar geçse de dinmez bu sýzý,
Burada atýyor davamýn nabzý;
Çanakkale ebed-müddet devletim,
Çanakkale gülistaným, cennetim...

Servet YÜKSEL