Týpký uykusuzluðum gibi sen de, konuþasýmla susakalmamin ürünü olacaksin dakikalar ya da saatler sonra.. Ne kadar derinse uykusuzlugum, ne kadar cok cümle kurulup da gelmediyse dile, ne kadar büyükse sustuklarim icimde, o kadar uzarsin, o kadar dakikalarimi alir saatlere dönüþtürürsün, bir de bakmiþsin ki sen de artýk bir parcasisin uykusuzluðumun, týpký onun senin sebebin olmasi gibi, sebebi olmuþsundur sen de onun.. Bazen dogru kelimelerle etkili cumleler kuramayacak olmamdir susakaliþlarima sebep, bilirim ne desem bir anlam ifade etmeyecektir o deyiþ, bazen inanirim kelimelerimin gücüne de o vakit anlayacagini sandigim kimse yoktur, bazense konusmanin gücüne olan inancimi kaybetmemdendir susmalarim. Aslinda o an icin o kosula uygun degildir konusmam ve yazarim, iste ürünüm sen olursun böylece. Hani degistirebilecegime olan inancimi kaybettigim zamanlardan bahsederim ya sýk sýk, aslinda hic kaybetmedigimdendir bu yazmalarim. Dogru zaman, diye birseyin varligina inanirim. Aslinda konuþasimla susakalamam ben, susakalirsam yazarim. Bir nevi içsesimdir yazarken konuþan, yine susamam ben, ben susarsam o konusur en derinden.. Ýþte budur benim de denemem.