Biz diye bir þey yoktu artýk.

Ve ben ilk buluþtuðumuz yere gidip saatlerce aðlýyordum.
Bana seni hatýrlatýyordu aþk þarkýlarý.
Geceleri sen diye yastýðýma sarýlýyordum.
Her sabah uyandýðýmda o yastýk ýslak oluyordu.
Sokaklarda yürüyordum.
Sesler duyuyordum, senin sesini duyuyordum.
Arkama dönüp baktýðýmda
Kimsesiz kaldýrýmlar vuruyordu suratýma.

Üzerimizden bir buçuk yýl geçti...

Seni yazýyordum her yere.
Tüm þiirlerimde, yazýlarýmda senden bahsediyordum.
Seni yazýyordum da her yere
Bir türlü sana yazamýyordum.
Hatýrlar mýsýn babaannemle tanýþmýþtýnýz?
Babaannem bana seni soruyor.
Ben hala biz ayrýldýk diyemiyorum.

Üzerimizden iki yýl geçti...

Seni gördüm geçen gün.
Yanýnda arkadaþlarýn vardý.
Birden durdun.
Bana bakýyordun.
Sanki sen bana bakýyordun ben ise bir yabancýya.
Ýçinde kaybolduðum o gözler þimdi bir baþkaydý.
Yüzünü unutmuþtum.
Sesini unutmuþtum.
Seni unutmuþtum.
Ve seninle hiç tanýþmamýþcasýna kafamý çevirmiþ yoluma devam ediyordum.
Sen bana bakýyordun.