Her gün kendime ayný sözü veririm ve bir kez olsun onu tutmadým. Gazetelere þöyle bir göz atmak yeter bu sözü tekrarlamaya ve ayný þeyi uzun zamandýr yaþatmaktan zihnime, yorgunum çok fazla.. Yapamýyorum. Kendimi, uðuruna yüzbinlerce canýn þehit düþtüðü bu vatana olanlardan, olacaklardan bihaber býrakmayý kabullenemem, umursamaz olamam. Belki elimden bir þey gelmez, kimse itirazýmýn farkýnda olmaz, benim güzelim memleketime vefa borcum var. Aydýnlýktan yana beklentim, þükürler olsun ki hala umudum var.

Yýllardýr kafa patlattým, insan diye, hayat diye. Ne insaný ne de hayatý çözebildim. Vazgeçtim, sadece ibretle seyretmekteyim. Bana mý kalmýþ gündemi kendime dert edinmek? Bir þeyleri deðiþtiremedikçe ah vah çekmek boþuna, farkýndayým.
Bu yüzden býrakýn da vatandaþý olduðum bu ülkede olup bitenleri bileyim. Afet gelir, yýkar gider düþtüðün yerden kalkýp yurdunu yeniden inþa edersin fakat insan elinden gelenlere gözünü kapattýðýn an ne tarihin ne de geleceðin olur. Koyun misali aðaç gölgesi altýnda öbek öbek toplanýr kurban edilmeyi beklersin.

"Hayat devam ediyor! " Bu kelimeler hiç bu kadar gerçek, hiç bu kadar kara mizah, böylesine trajik olmamýþtý. Hayat devam etmiyor: sosyal haklarý olmayanlar için, "lütfedilen" asgari ücret karþýlýðýnda çalýþmaya mecbur edilenler, devlet kapýsýnda dayýlarý olmayanlar, babadan veya sonradan mal mülk edinen olmayanlar için hayat memattýr.

Siyasetin bir zerresi dahi umurumda deðil, sadece insanca yaþamanýn hak olduðuna inandým. Teknolojinin, bilimin bugününde ikinci sýnýf insan muamelesi kanunlar ile yasallaþmasý trajikomik deðil mi?..
Çalýþanýn alýn terinden zenginleþmek hangi vicdana sýðar? Býrakýn efendiler, yok öyle bir ayet. Gencecik dimaðlarý kirletip, siyasi emellere alet etmek inancýn neresinde?..
Anlayýþ, insaný kullan at olmuþ, kullanýlýp atýlanlar ise sürü muamelesi görür, maalesef ... Hani insanlýk?..

Ýnsanlýktan bahsetmek olmadý, deðil mi? Soðukkanlý cinayetler iþlenirken, hayvanca boðazlanýrken insanlar; kadýnlarýn, çocuklarýn iðrenç sapkýn fantezilerle hayatlarý hiç edilirken ne insanlýðý?.. Hangi kanun yapýcý adaleti yerine getirdi?
Masumiyetin katli siyasilerin vicdansýzlýðýnýn tescili sadece. Hangi siyaset kaldý ki uðruna ölünecek?.. Devletin baþý karþýsýna üç maymunu oturtup keyif ediyorsa, siyasetin neresinden tutunup, kimi kime þikayet edeceksin?. Ýnsanlýk mý?..

Uzun yýllar önce öðrendim ki gözlerini kapatýrsan sadece kendini göreceksin. Kulaklarýný týkarsan sadece kendi bencil sýzlanmalarýný duyacaksýn. Yüreðini unutursan insanlýðýný kaybedeceksin.
Uzun yýllar önce yaþanacak tek duygunun Aþk olduðuna inandým. Çünkü Aþk kelimelerle deðil yürekle gerçek olur. Çünkü Aþk, yaradýlýþýn anlamý, erdemlerin kaynaðý. Ve böyle bir cehennemde sadece Aþk için yaþanýr.

Öyle görünür ki ben her akþam ertesi günü umarsýzca yaþamayý kendime söz verip tutmayacaðým. Aþk ile...


eylül