Bakýþlarýn; içimde tüten bir buðu...
Buram buram uçuþuyor ikliminde aþkýn.

Coþan bir þey var, iþte tam þuramda
kelimeler yetersiz, cümleler taþkýn.

Gülünce gözlerinin içi, bana her tebessümünde
seni çok mutlu ettiðimi sandým.

Her öfkeyle baktýðýndaysa gözlerime
benden nefret ettiðine yandým.

Soramadým hiç, sen baþka yönlere baktýðýnda!
Neden gördüðün yerdeki ben olmadým?

Bir damla yaþ süzülürken en kýrmýzý yanýyla,
içimin sancýlarýný, cehennem-i ateþlerle yaktým

þimdi neden suskunsun diye sorma bana!
Dilim lâl olmuþken, binlerce cümleye gözlerimle baktým.

Seni seviyorum demesen de bana sevgili
ben o kömür gözlerinden muhabbeti kaptým.



Dranaz
ayþe özyýlmaz