Köleler, ya da mülk sahibi olamayanlar arkaikti ortaklaþma süreçli kendi imgelerini özleyip ereksiyorlardý. Mülksüz oluþ ya da devletsiz oluþla kiþiler eski ortaklýk ahdi olmanýn imanýna özlem duyuyorlardý. Yani eski ön ittifaklý iman mukavelesini ereksiyorlardý.

Devletli olan efendiler (mülkü olan efendiler) kölelerin bu arkaikti imanlý ortaklaþmaya olan özlemlerinden kaynaklý ereksime yaptýklarý duygularý ve hissi kablel vukularý üzerine köleci imaný yüklediler. Böylece köleler yeni bir imanýn (ahidin), kulvarýna girmiþtiler.

Devlet (yani mülk) kült merkezlerini, aþiret, oymak, mezhebi (totemi düzlemli etnik mantýklý sýðýnmalý) durumlarýna rücu etmiþti. Mülklü oluþ yani devletli oluþ; köleci iman olan dini yapý ahitleri gibi parçalý bir yýðýn etnik var oluþlarýn yorumu ile sentezlenmiþtir.

Bu devletli olmanýn içindeki parça inþaca imleçler, sýnýf sal egemenliðe ait, ezen sýnýflý egemenliðin kendi manevi imgelerini bu sosyal durumlu parçalý imgeler üzerine bindirmesine çok uygundu.

Devlet te (mülki oluþta) sentez ürünüydü. Bu sentezlerin biri de sosyo toplumsa kurumlardý. Bunun yanýnda devletli oluþ birçok zümrelerin sosyo toplumu sömürmesine matuf bir yapýydý da.

Bu sömürülü durum, ortaklaþan arkaikti yapýya göre yeni yapý içinde kiþilerin devletli (mülk sahibi) olabilmeleri için süreci enfekte kýlmasýydý. Yani devlet (mülk) olmanýn bunca olumlu yararý; devletin enfeksiyon deposu olmasýna hiç te engel deðildi.

Devlet yani mülk; özel mülk olmanýn (Osmanlý mülkü gibi) asýl iþlev oluþuna hizmetle; sentezi gerçekleþtirici; sentezin özel hukukunu düzenleyen; yapýsal bir kurumlaþmadýr.

Mülk (devlet) bu organizasyonlarla hayli soyut bir anlam ve anlatým olmuþtu. Bek raundu unutulmuþ. Devlet baba devlet ana olmuþtu. Devletler günümüzde þirketler topluluðu oluþla parçalý çalýþmaktadýr.

Bu tür sosyal ulus devletçiliði (mülkçülüðü) giderek tekelci “özel sermayeli”, organlar sentezine dönüþmektedirler. Gayrimenkuller, emek, istediðin kadar senin olsundu. Yeni mülk ve devletli olma þekli olan sermaye seni yönetirdi.

Çevresine doðru geniþleyen ve içine baþka mal mülk sahibi baþka egemen bay erklerini de alan devletin içindeki yapýlar özel mülkçü birçok parça unsurlarýyla farklýydý. Veya benzer üretim hareketlerinden oluþuyordu.

Bey erkleri sahneyi yavaþ yavaþ egemence devletli olmanýn büyüyen egemen eþme sürecine býrakmýþtý. Bu süreç El’in yeni bir ruh anlayýþý olmakla; kiþisel El’i, herkesin El’i olan Mamon anlamasýna dönüþtürecekti. Sömürü El birliði yaptý.

Kimi devletli oluþ içinde bir kiþi; içinde insan, yani kadýn erkek, yaþlý çocuk ta olmakla, canlý cansýz taþýnýrlarýyla; taþýnmaz olan her þeyin sahibi olmakla devletliydi. Yani devletli olan; mallý, mülklü tekil kiþiydi. Ve giderek kiþilerdi.

Devleti yapýlarý (mülki yapýlarý) oluþan baðlamlarýn içinde zorunlu ve çoðu kes cebri sentezli oluþmalar ortaya çýktý. Devletli olan sentez, doðal ortak (kolektif) oluþa karþý yansýmalarýn ve yansýtýlmalarýn devletten tecrit edilmesi anlayýþýný ortaya koymasýyla devletli oluþ geliþiyor, giderek karmaþýklaþýyordu.

Devlet (mülk sahibi kiþi) kölelere ürettirirken süreci kolektif gücün (alan içindeki kabul ve beklenti olan ortak gücün) totem dönemden beri düzenli olan üretim hareketine göre kendi üretimlerini yaptýrýyordular.

Ama ortak güdenle üretim yaptýrýldýktan sonra, iþ paylaþýma gelir gelmez istihsal ürünlerin tümü devletli olanýn oluyordu.

Devletli olan da, yine mülkü olan kölelerinin yarýn yeniden çalýþmalarý için doymalarý gerekmeli beklentileri gerçeði karþýsýnda bile; efendiler kölelerine lütfediyordular!

Bu olumsuz süreç özel mülkçü devletin sentez unsuru olan tarihselliðini, bize yadsýtmamalýdýr.

Düzenli sosyal genetikliðin baþlangýcý, totem dönemdi. Ýman farklý sosyal genetik içinde olan totemi yapýlarý; temas eden ittifaký yapýlar içinde tutmanýn mantýki öznel bað enerjisiydi.

Ýttifak içinde ittifaký olan totemi yapýlarýn ittifaký olmalarý içindeki asýl temel nedenleri, üretim hareketi kaynaklý tavýrlarýdýr. Bu hareket içinde ne sömüren, ne sömürülen vardýr. Artýk ürün olan birikme özel sahiplik olmadýðýndan yine ortak sahiplikle ortaklýðýn kullanýmýydý.

Ýttifak içinde farklý totem meslekli ürünlerin karþý totem grup için de üretilip karþý totem meslekli grubun totem ürünüyle deðiþilmesiydi. Yani bir grubun kendi totem meslekli yiyeceðini karþý grup içinde üretmeye baþlamasý ve karþý totem ürünle kendi totem ürününü takas etmesiydi.

Üretim nesnelerini deðiþme iþi karmaþýr olunca; kural, kaide ve yeni ittifak þartlarý olan iman ahitleri de, sýk sýk deðiþti. Ýleri süreçli yeni modülasyonlara göre ittifak imaný üzerinde öznece anlayýþa göre ittifak kendi akdini yaptý. Ýttifaký iman köleci sistemden itibaren grup imaný yerine kiþi imanýna dönüþtü. Sömürüye, çýkara konu olan kiþi imaný devletli olmadaki bu ana tarihselliði, dýþlamaz.

Mülk olan (devlet olan) örgütlenmedeki mülkiyet iliþkileri 16. Yüz yýlda ulusal himayeci yapýlarýyla birlikte yeni tipten örgütlenmelerin içinde de yeni þekliyle mülkiyetli (devletli) olup; bu durumun yeni yeni geliþmelerine de gebe oldular.

Süreç sermaye sýnýfý, yani para adamlýðý dediðimiz kendi burjuva ve kapitalistlerini (anamalcýlýðýný) köle sahipliðine karþý olmakla kendi modern kültür köleciliðini ortaya koydu.

Kapitalist mülk, tekelci sermayenin kült merkezi olmakla yeryüzünün tamamýný, kendisine çevre yaptý.

Para adamlýðý olan burjuva dünya görüþü, özel mülkiyetçi yapý kökenli olmakla; bireyci ya da kiþisi dünya görüþüdür. Kolektif emekle topluma ürettirdiði bütün deðerleri ele geçirip; satýn almanýn para ve kâr hýrsýdýr. Hür teþebbüs ve kutsal sermaye denmekle bu devletli oluþlar kutsanýr.

Burjuvalar toprak ve köle sahipliði üzerinden ilkin toprak ve köle sahiplerinin karþýsýnda el iþi yapmadan paranýn kira, getirim ve faiziyle dünyayý da yönetmenin mülkiyet biçimiydi.

Anamal artýk sahte deðer üreten yerine geçmekle paraydý. Deðeri üretmede kolay deðiþim nesnesiydi. Aracýydý. Ama deðer üreten diye insanlarýn beynine mýh gibi çakýlýyordu. Öznel ve kasa dek nesnel emeðin gücünü dýþlýyordu.

Burjuvalar parayla devletliydi. Yeni devletli olma þekli yön deðiþmiþti. Para üzerinde her þeyin sahibi olunuyordu. Para her þeyi satýn alýyordu. Para karþýsýna üretmeyen üretimde aracý olmayan onur, gurur konu iþ sulandýrýlýp, þirazesinde çýkarýlýyordu.

Paraca devletli olma muktedirliði, eski köleci mülk sahipliði þeklini tanýmýyordu. Kendisi yeni tip mülk sahipliðiydi. Kâðýt üzerinde sanal mülk sahibi olmakla; merkezleri yönetendi.

Ýnsanlar baþlangýçtan beri kendilerinin tükettiðinden daha fazlasýný emek gücü ile üretmekteydiler. Emek gücünün ortaya koyduðu artýk deðerin köleci sömürü ve birikimi; para olgulu dolaþýmýn arkasýna gizlendi. Böylece ortaya konan þey, para üzerindeki kârla, ticaretle yeni sömürüydü.

Anamalcýlýk olan kapitalizm, özel mülkiyetçilik üzerinde yapýlan üretimlerin de paraya dayandýrýlmasý iþiydi. Emeði gözlerden kaçýrýp, parayý ve kârý kutsamaydý. Yeryüzünde þimdilik bir kaç para odaklý kâr merkezleri vardýr.