Kilitlere vurduðum kapýlar açýldý ve sen kendiliðinden hoþ geldin.
Ben sana acýlan kapýydým ben sana gelen yol,sen beným yolumun sonu..
Sen hep nettin,keskin çizgilerin ördüðün duvarlarýn vardý..ben ilk gördüðü an asýk olan küçük kalpli kýzdým..
Sen ayaðýna takýlan taslarý kayalara cevrýrken ben karanlýklarý yüzünle aydýnlatandým,ne kadar zýtsa ruhlarýmýz o kadar yakýnlaþtýrandým..
Bir insan diðeri için en çok ne olursa ben o'yum,sen en çok o’sun.
Biz seninle yazmaya kalkýþtýðýmýz romanýn iki korkak kahramýnýyýz korkularýný içine saklayan..
Gitmeye cesareti olmayan.. ben babamýn vurdumduymaz kýzýyým sen bir o kadar detaycý.. ben oluruna býrak canýmlardan sen kontrolü býrakmayanlardan..

Sen gitmeye kalkýyorsun gittiðin yol göðsümün ortasýna batýyor…sen ayakta duruyorsun oylecee hayatýmda hýcbýrseye o kadar uzun ve kaybetme korkusuyla bakmadýðýmý fark edýyorum býrden..ben arsýz oluyorum ben gurursuz..beni bu yolun basýna sen getirdin,daha 16:02 ‘ydi sana ‘seni çok seviyorum’dediðimde diyorsun ve þimdi henüz dört saat geçmiþken üzerinden ben el oluyorum ben en kötü en çekilmez.. ah diyorum benim su dilim..
bitmesi gereken iliþkiler yüz yüze bitemez ki hem hiç,çünkü yüzüne baksan,yüzü koynuna müsaiitir hep ve elleri avuçlarýna..

Ah beným caným,ahh caným benim..bir tek harfi için alfabesinden geçtiðim dil,tek aný için tamamýndan geçtiðim ömür,böyle olmaz.. kuyuysa kuyu derinse derin.. Yusuf itildii..ben kendim indimm..
Keþke senden beklediðimin yarýsýýný verebilsem sana.. Belki mutsuz oluruz ama benýmle mutsuzluguda seversýn belký dýyebýlsem sana.. benýmle býr hayat hayal etmýyorsun dýye kýzarken soylenýrken sana þimdi ben hayallerimi soldurmuþum gibi durmasam mesela..senýnle ayný sabaha uyanmanýn ne demek olduðunu beným ýcýn gösterebilsem, kapýda ayakkabýlarýn olsun mesela gelirken býr ekmek al demeye nasýl içimin aktýðýný anlatabýlsem sana.. dilde deðil derinde sevdiðimi sonra..keþke kapýlarý aralýk býrakmadan çarpýp çýkmasam kapý pervazlarý incinmese mesela..keþke biri benden þu yersiz kaygýmý alsa..hayalini kurduklarýmýn gercegýný korkularýmdan cok,pek cok ýstedýgýmý gosterebýlsem mesela..

Anlaþamýyoruz, bende farkýndayým.dünyaya bakýþýmýz.anlayýþýmýz,zevklerýmýz hepsi siyah beyaz...ama kopamýyoruz her þeye raðmen; iþte bu en güzeli. insanýn hayatta kördüðümlerle baðlandýðý bir takým þeyler olmalý.çünkü insan insanla anlamlaþýr.iþte benim en güzel anlamým sensin..hem ne sýkýcý bir þey olurdu anlaþmak seninle.hem ne dýyor fýzýk zýt kutuplar birbirini çekermiþ. kopamýyorsak iþte bu evrenin kanunu. kavga edelim, tartýþalým, hatta saçma sapan sebepler yüzünden küselim günlerce, ama sonunda yanýmda gördüðüm kiþi ol..
Ey sevgili,Ey yüzünde nur,Sesinde huzur,Yokluðunda göðsümde ülkesi yerle bir olan,ne olursa olsun, elimi tutacaðýný ve hiç býrakmayacaðýný bildiðim kiþi sensin. ne olursa olsun yolunda adýmlarýmýn baþka yönlere sapmayacaðýndan emin olduðum kiþi sensin. o yüzden hayatýn en mahþer anýnda bile, umudunu asla sevgimden yitirme, cunku ben en kotu halinde býle birkaç güzel sey için ömrümün sonuna kadar senýnle yasayabýlirim.