Adým adým yürünen notalarda kan damlalarý var gibi. Sadakatin küskünlüðünde koca bir cinayet lekesi. Anmaya deðmeyen anýlara kaldýrýlan kadehleri vuran keskin bir niþanci, niþanlarý gögsünü kabartan. Hikayelerime yatsý düþler ekleyen sen, dost adý altýnda çehre çeper açsýn sohbetlerime. 100küsür ekraným sana bu gece, þirfesiz radyo yayýnýyým mahallene, blok harflerle anýtsal bir yazýyým. Bayat bir kahve kokusu özlemindesin, bacaklarýmýn eklemsiz kýrýklarýna þahitsinde. Yalnýz ayrýl bu þehirde gecenin körkütüðünde, yolda þarhoþ fahiþelerin olsun otostop çeken. Dans et koltuðunda, tükürüklerle boyadýðýn cama çýðlýklar at. At kendini yolda, en yüksek uçurumundan geri yuvarlan sokaklarýma... Ben bir saadetin koynunda huzursuz kahin. Yarým aksak ritimlere akýyor kalbým bu gece. Kalp atýsarýma yoldaþ bir kaç enstrümanla bir müzikalin ortasýnda yarý kahraman dolanmaktayým sanki. Birileri benim adýma þarkýlar soyleyip agzýmý oynatýyor.. Benim de korktuðum kabuslarým olsa terlediðim loþ ýþýklarda. Yanýyor gozlerimin altý, yüzüm nokta nokta yanýyor býraz. Þasýrtýcý bir ferahlýk ensemden sýrtýma akan. Ak biraz ey guzel kadýn,akýt tüm lanetini þarap þerbetiyle. Kýsýr cümlelerin cocuklarý olalým mý ertesi gün! Titreye titreye ýsýnalým mikrokromajýn içinde. Lojistik yastýklara bürünelim çevresel isyanlarda. Az solistte olsa özsolist olalým oda sahnemýzde. Sen çýplak ol ben çýrýl,seviþelim azar azar. Duvarlarýna yankýsý iþlesin neþeli ýslýklarýnýn. Sen öpüþürken ýslýk çal bana, fýsýlda ki bu bi kabus....