GEVEZE AKLIM
Yelkenim rüzgâr yüklü, çapam denizde.
Ýçimde kýrlangýç sürüsü...
Dilim lal, aklým geveze.
Ne çok þey var beynimi kemiren.
Ve benim
Boþ verip de anasýný satamadýðým.
Yüreðim açýk, yüreðim kapalý.
Aklým kapý.
Kapým bir açýk bir kapalý.
Buðulu sabah yelini,
Kýzýl güle düþmüþ çið tanesini tutamadým.
Sýcak, öfkeli, üzgün, küfürbaz.
Dudaðýmda kederli tadýyla,
Piþmanlýklarýmla,
Öylece kalakaldým.
Öfkeli, üzgün ve küfürbaz.
Rüzgâr yok, yelken yok, deniz yok!
Çapam hâla elimde.
Kýrgýn, küfürbaz...
         Seyfi Altýndiþ