SENÝN ARDINDAN

Ben çok sevdalý büyüdüm,
Hayat benim içime kadar iþledi
Öfkenin sýcaklýðý kalbimi ateþledi.
Þimdi biliyorum yalnýzlýk en kötüsü
Örtüyor gözlerimi andýkça öyküsü.

Umutlarýn ötesinde bir þeydi,
Koþar adým uzaklaþýrken ayaklarý
Özür diler gibi titriyordu dudaklarý.
Yüzündeki hüzünden tek gülüþü kaldý
Usulca aðlarken bir duvar dibinde,
O da ölümün gözlerinde çoðaldý.

Oysa her þey yaþanýrken hayatta
Kýrýlan yüreðimde paramparça umutlar
Gökyüzünü solduruyor artýk bulutlar.
Daðlasam geçer mi acýlarým?
Piþmanlýðýn gizli elleri yakamda,
Çýplak bir çölü öpüyor sancýlarým.

Yaðmur tüm duygularý sürükledi
Üryan bir zamana çýkardý yollarý
Aþka dair ne varsa üzerime yükledi.
Bir zamanlar birlikte yürünen sokaklarýn
Hayaline sarýlýp beklediðim duraklarýn,
Yüreðimde izi kaldý geçirdiði týrnaklarýn.

Uyuþurdu gözlerim giderken ardýndan
Alnýmýza yazýlmýþ ayrýlýðýn menzili,
Çiçekler eðerdi baþýný inadýndan.
Yalnýzlýk kirpiðine bulaþan yaþtý
Güvercin tüneðine döndü kollarým,
Bana yaþattýðý amansýz bir savaþtý.
Rasim YILMAZ
11 Mayýs 2017